SƏBATLI – DƏYİŞKƏN Oğulla qıza bax polad səbatlı (S.Rüstəm); Dəyişkəndir, ona etibar etmək çətindir
SƏBİRLİ – CIRTQOZ Bu, səbirli, dəyanətli, çalışqan uşaqdır (A.Şaiq); Cırtqoz kişidir, bir söz deyən kimi alışır (“Ulduz”)
SƏBİRSİZ – TƏMKİNLİ A kişi, nə səbirsiz adamsan (S.S.Axundov); Bizim yeganə çıxış yolumuz budur: hissiyyata qapılmamaq, səbirli, təmkinli olub iş görm
SƏFALƏT – SEVİNC Arvadlar qaldılar cəhalət və səfalət pəncəsində (C.Cabbarlı); Sevinc içərisində qaldılar (Ə
SƏFEH – ANLAQLI Sən niyə belə səfeh sözlər danışırsan? (Ə.Haqverdiyev); Əsgər bəy, mən səni bir anlaqlı adam bilirdim (Ə
SƏFEHLİK – AĞILLILIQ Gələn görüşlərə ümid bəsləmək səfehlikdir (S.Qədirzadə); Kim bunu ağıllılığın nəticəsi kimi qəbul edir (İ
SƏHƏR – AXŞAM Əzəldən həmdəmi təklik, çən, çisək; Bir də səhər yeli, axşam küləyi... (H.Hüseynzadə). SƏHƏR – GECƏ Gecə dost tək səhərin əlini sıxıb ge
SƏHƏRKİ – AXŞAMKI Bütün qadınlar bu səhərki polis qadını kimi mərhəmətli olmayacaq ki (S.Vəliyev); Axşamkı hadisə yaddan çıxmaz (“Azərbaycan”)
SƏHƏRLİ – AXŞAMLI Belə deyib qarı səhərli, günortalı, axşamlı – bütöv bir gün təki Alayın yuxusundan çıxdı (M
SƏHHƏT – MƏRƏZ Səhhətim də qismən düzəlmişdir (M.S.Ordubadi); Mərəzi şiddətlənmişdi (S.Qədirzadə)
SƏHİH – YALAN Bu xəbər səhihmidir? (S.S.Axundov); Qızın verdiyi məlumat yalandır
SƏHİHLİK – YALANÇILIQ İş səhihlik tələb edir (“Ulduz”); Canavarlar yedi bütün qoyunu; İştə, oğlum, yalançılıq oyunu (M
SƏHLƏNKAR – MƏSULİYYƏTLİ Mənim səhlənkar başımı kəs! (Mir Cəlal); Məsuliyyətli adamdır (M.İbrahimov)
SƏHV – DOĞRU Xanım, fikriniz səhv deyil (S.S.Axundov); Doğru xəbərdir, anın üçün darə düşmüşəm (Nəsimi)
SƏXAVƏT – XƏSİSLİK Bu gözlənilməz səxavət zabiti son dərəcə sevindirdi (S.Vəliyev); Gözəllik xəsisliyi sevməməlidir (M
SƏXAVƏTLİ – SİMİC Bu səxavətli qonaqların hamısından artıq, nədənsə, Təbrizin sovqatlarına fikir verilirdi (Mir Cəlal); Ay simiclər padşahı, nə üçün i
SƏKSƏKƏLİ – RAHAT Gecələr çox səksəkəli yatırdı (S.Qədirzadə); Qoyun xalq rahat yaşasın (M.İbrahimov)
SƏLİQƏLİ – NATƏMİZ Otaq səliqəli, otaq tərtəmiz; Düzülmüş nizamla təzə stullar (H.Hüseynzadə); Otaq natəmizdir
SƏLİQƏSİZ – SAHMANLI Bütün binalar səliqəsiz halda bir-birinin yanına düzülmüşdü (C.Əmirov); Balaca, isti və sahmanlı bir mənzil idi (Mir Cəlal)
SƏLİQƏSİZLİK – SAHMANLILIQ İçəri girən kimi səliqəsizlik gözə çarpır (“Ulduz”); Evdə bir sahmanlılıq, səliqəlilik vardır ki, gəl görəsən (M
SƏMƏRƏLİ – FAYDASIZ Kolxozçuların bir sıra ağıllı və səmərəli təklifləri oldu (M.İbrahimov); Baş qoşmaq da faydasızdır (Mir Cəlal)
SƏMƏRƏSİZ – FAYDALI Heç yerdə heç kəs tərəfindən artıq və səmərəsiz əməyə yol verilməməlidir (M.İbrahimov); Söhbətiniz çox şirin, çox faydalıdır (M
SƏMİMİ – RİYAKAR Deyirlər ki, səmimi eşqin ürəyi geniş olur (C.Cabbarlı); Riyakar, ar olsun sənə! (C
SƏMİMİLİK – RİYAKARLIQ Onun baxışlarından bir səmimilik duyulurdu (H.Nadir); Mayaya elə gəldi ki, bu etiraf yalan və riyakarlıqla doludur (M
SƏMİMİYYƏT – CİDDİYYƏT Səmimiyyət olmayan yerdə sənət yoxdur (M.İbrahimov); Birdən-birə qızın üzündə yaranmış ciddiyyət bu suallardan xoşlanmadığını g
SƏPMƏK – YIĞMAQ Vaxtında səpək, vaxtında yığaq, vaxtında təhvil verək (Ə.Vəliyev)
SƏRBƏST – ASILI Artıq mən sərbəst adamam, sən məni üzüqara edirsən (M.İbrahimov); Ana, unutmayınız ki, bu işdən mənim də ömrüm asılıdır (S
SƏRFƏLİ – ZƏRƏRLİ Bizə sərfəli deyil, zərərlidir
SƏRXOŞ – AYIQ Mən ayığam, mən sərxoş deyiləm, gedirəm! – dedi (M.İbrahimov)
SƏRXOŞLUQ – AYIQLIQ Keçir xatırından hətta sərxoşluq; Lakin ümidini kəsməyir Cəlal (S.Vurğun); Ayıqlıqdan lap başım çatlayır (S
SƏRİN – İSTİ Sahil istidir, Qafur, sularsa çox sərindir (S.Rüstəm). SƏRİN – MÜLAYİM Yayı həmişə sərin, qışı mülayim keçir
SƏRİNLİK – İSTİLİK Sərinlik yayılır bu gözəl bağa (A.Şaiq); Hər yeri istilik bürüyüb (S.Hüseyn)
SƏRMƏK – QALDIRMAQ Nişan aldı uşağı; Sərdi qara torpağa (M.Rahim); Hamını ayağa qaldırdı (S.Qədirzadə)
SƏRRAST – NATARAZ O sərrast deyil, nataraz adamdır (“Azərbaycan”). SƏRRAST – YALAN O çox sərrast danışırdı (Ə
SƏRSƏM – AĞILLI Xeyr, mən nə qədər də olsam sərsəm; Kimsəyə əyləncə olmaq istəməm (H.Cavid); Amma vəzifən oldumu hamının gözündə ağıllısan, vəssalam (
SƏRSƏMLİK – AĞILLILIQ Ürfü şər olmuyor, bu fikrə şərik; çəkilir teyindar bu sərsəmilik (H.Cavid); Onun ağıllılığı sayəsində biz arzumuza çatdıq (“Azər
SƏRTLƏŞMƏK – YUMŞALMAQ Çoban Kərəm yenidən sərtləşdi (M.İbrahimov); Lakin buraya hansı məqsədlə gəldiyini yadına salıb yumşaldı (C
SƏRTLİK – YUMŞAQLIQ Artıq sifətindən yorğunluq oxunurdu, gözlərindən sərtlik yağırdı (“Azərbaycan”); Rüstəm kişi zorla nifrətini boğaraq yumşaqlıq gös
SƏS-KÜY – SAKİTLİK Həyətlərdə səs-küy çoxalmışdı (Mir Cəlal); Hər tərəf sakitlikdir (C.Əmirov). SƏS-KÜY – SÜKUT Camaat arasında yenə səs-küy qopdu
SƏSSİZ – SƏSLİ-KÜYLÜ Səssiz idi (M.Süleymanlı); Məclis səsli-küylü idi
SƏTHİ – DƏRİN Arx səthidir. Qabaqda enli və dərin bir arx vardı (Ə.Vəliyev)
SƏTHİLİK – DƏRİNLİK Əsərdə səthilik hiss olunur. Əsərlərini vərəqlədikcə zahirən adi görünən bu insandakı zəkaya, dərinliyə, təfəkkürə heyran qaldı (S
SIĞALLI – PIRTLAŞIQ Tinləri sürtülür daşların: olurlar haphamar, sığallı (R.Rza); Kələflər pırtlaşıq qaldı (R
SIX – ARALI Onlar başlarını əyərək gedir, sıx ağaclar arasında dikəlib irəliləyirdilər (S.Vəliyev); Kollar çox aralıdır (İ
SIXILMAQ – AÇILMAQ Adamın ürəyi sıxılır (F.Kərimzadə); Səni görəndə ürəyim açılır (“Ulduz”). SIXILMAQ – SIRTILMAQ Uşaq utanırdı, sıxılırdı (C
SIXINTI – SƏRBƏST Əksinə, sərbəst tərpənməsinə, adam içində sıxıntı çəkməməsinə çalışırdı (M.İbrahimov)
SINIQ – TƏZƏ Sınıq qabda su durmaz (Ata. sözü); Təzə süpürgə təmiz süpürər (Ata. sözü)
SINMAQ – DÜZƏLMƏK A kişi ağacın budağı sınar da, düzələr də, vay sənin halına (H.Nadir)
SIRTIQ – HƏYALI Məmiş həyasız və sırtıq uşaq olduğu üçün dilləndi (M.Talıbov); Özünü həyalı qız kimi aparır (İ
SISQA – GUR At da başını əyib sısqa bulağın gölməçəsini qurutdu (F.Kərimzadə); Bu bulağın suyu gurdur (A