(Ağsu) kolluq. – Arxın bırası yaman çırnalıxdı
(Çənbərək, Hamamlı) şırnaq. – Çırno:uxdan qazanı suynan doldudum (Çənbərək)
(Ordubad) bax çırpaquc. – Çırpacağı aparım, yun çırpım gətirim
I (Cəbrayıl) meyvə çırpmaq üçün uzun ağac. – Bayram çırpağacnan qoz çırpırdı II (Tərtər) bax çırpaquc
(Salyan) yun çubuğu. – Çırpaquc heyva ağacınnan olur
(Meğri, Zəngilan) bax çırpağac. – Çəvizi çırpanağnan çırperıx (Zəngilan)
(Qazax) 1. kök, yağlı. – Yox, arıx döylü, çırrı heyvandı 2. məc. varlı, dövlətli. – Meyti kişi çırrıdı, istəsə yaxşı toy eliyə bilər oğluna
(Cəbrayıl) bərk (tütün). – Seydəli kişi çırt təmbəki becərir
I (Göyçay) qığılcım. – Ocaxdan çırtdax çıxır II (Ağdam) günəbaxan tumu
I (Salyan, Yardımlı) sıçramaq, kənara tökülmək. – Biyaz <bir az> kanarda durun, su üssüzə çırtdıyar (Salyan); – İsdi sacun üsdünə noxudi
I (Cənubi Azərbaycan) itdirsəyi. – Gözümə çırtdığ çıxıb II (Cənubi Azərbaycan) bitki adı. – Çırtdığı toxumu göy olanda yeyillər
(İsmayıllı) lovğa. – Əcəb çırtım qızın var
(Salyan) xırda-xırda doğramaq. – Şorun üsdünə bi az soğan çırtson daddı olar
I (Zəngibasar) yonmaq. – Ağadzın udzunu çırtmasan, yaxdzı oturmaz II (Şərur) cücərmək. – Toxum hələ təzə-təzə çırtır
(Kürdəmir, Şəki) b ax çırtdax I. – Piləyəndə otu çıtdax vərir (Kürdəmir)
I (Barana, Qazax) xırda doğranmış odun. – Çıtıxnan ojax qalerıx (Qazax) II (Gəncə) çırtma. – Qarpızı çıtığıynan vuruf seçir
(İsmayıllı, Mingəçevir, Şəki) andırmaq, xatırlatmaq. – Mən o əhvalatı anama çıtızdım (İsmayıllı)
(Lənkəran) sızanaq. – Sənin üzüvi çıtqa basıb ki
(Tovuz) samovar üçün xırda doğranmış odun parçası. – Gülüyə de, sımavara bir-iki çıtqı tullasın
(Şərur) çırtma, çırtıq. – Mən çıtmıx çalıyam
(Xanlar, Qazax) bol, çox, həddindən artıq. – Alma çıtrax gətirif (Xanlar)
(Yardımlı) fəvvarə vurmaq. – Oyənnən turbə partdeyıb, su çızğırey
(Ağbaba) zəif, gücsüz
I (Lerik, Yardımlı) milçək II (Masallı, Yardımlı) bal arısı. – Üç yeşik çibin saxlıram (Masallı)
I (Kəlbəcər, Kürdəmir, Mingəçevir, Salyan) təzə. – Qıza çiçə paltar tikdilər (Kəlbəcər) II (Şərur) əmi və ya dayıarvadı III (Yardımlı) gözəl, qəşəng
(Hamamlı) qoyun xəstəliyi adı. – Çiçəx’ azarı qoyunu yaman qırır
(Gəncə, Xanlar, Şahbuz) taxıla verilən ikinci və ya üçüncü su. – Taxılın ikinci suyuna diyərix’ çiçəx’suyu (Şahbuz)
(Lənkəran) yağsız (ət)
çidarrı olmax: (Gəncə, Xanlar) məc. məşğul olmaq, başı işə qarışmaq. – Orda çidarrı olmasam, siznən çox danışardım (Xanlar)
I (Dərbənd, Tabasaran) bax çiy II. – Saba-saba bağçeyə girmağ ulməyədu çigdən (Dərbənd) II (Dərbənd) bax çiy IV
(Ordubad) kitrə. – Mənə ağacdan çigirtgə qopar ver
(Dərbənd) çiskinləmək. – Bayir çigliyədü
(Quba) yeralması
(Quba) dırmıq
(Şəki) örtük, çexol
(Meğri) çığırtı. – Gecənin bir vədəsi biz cix’niyə tökülüf gəldix’
(Başkeçid, Borçalı) baş yaylığı. – Çikilənin uzunu iki arşın, eni üş çərəx’ olor, arvaddar başdarına bağle:llar (Borçalı)
(Ağdam, Kəlbəcər, Oğuz, Zaqatala) vəhşi qaz. – Çil talalarda olur, hər sa:t insana yaxın gəlmir (Oğuz)
(Şəki) çıraq. – Ağ demirdən qə:rilər demirçilər çilçirəni
I (Salyan) çeçələ barmaq II (Salyan) doğuşdan sonrakı qırxgünlük müddət (qadına aid)
(Ağdam, Bərdə, Tabasaran, Zəngilan) dərman bitkisi adı. – Çilədağı sınığa qoyullar (Zəngilan); – Çilədağı yəl ulan adam pişirib u yəl ulan yerinə buği
(Cəbrayıl, Zəngilan) çinədan. – Toyuğun çilədəndi: teyxa daşdı (Zəngilan)
(Bakı, Kürdəmir) uşaq oyunu adı. – Çilədi oynamaxdan ə:qqabını dağıtdın (Kürdəmir)
(Borçalı) nəsil. – Məhəmməd bizim çiləx’dəndi
(Cəbrayıl, Çənbərək, Qazax, Oğuz, Tovuz, Zəngilan) axar suyun qabağına yığılan çör-çöp, zir-zibil. – Arxın çiləkənin təmizdə, su yaxşı gessin (Zəngila
(Cəbrayıl, Qazax, Tovuz) çör-çöplə dolmaq, zibillənib tutulmaq (su arxlarına aiddir). – Oğul, su kəsildi, yəqin qaj (arx) çiləkənniyif (Tovuz); – Suyu
(Şamaxı) tumurcuqlanmaq. – Ağajdar çileyib
(Gədəbəy) işlədilmiş suyun evdən çölə axması üçün düzəldilmiş kiçik arx, şırım. – Çiləsəri təmizdə:η kin, su axıf gessin öydən
I (Daşkəsən) yəhərin altından altın belinə qoyulan keçə, tərlik. – Çiliyi atın belinə qoyollar yəhəri basmasın II (Çənbərək) evin tavanındakı tirlərin
(Füzuli, Goranboy, İmişli, Laçın, Şəmkir, Şuşa) yabanı bitki adı. – Çilix’burnu qaro:tdan yararrıdı (Şəmkir); – Quzunu orıya apar, çilix’burnu var, ot