(Çənbərək) fırıldaqçı. – Balajanın arvadı Mənzər qulampara adamdı
(Bolnisi, Borçalı, Gəncə, Qazax, Mingəçevir, Ordubad, Şəmkir) yeməli yabanı bitki adı. – Qulançarı gederix’ dərerix’, soηra gətirerix’, tuada pişireri
(Cəlilabad, Əli Bayramlı, Salyan) eyvan. – Qulangəriş öyin qabağındo: lar (Salyan); – Qulangərişdə otırıb çay içeydüg (Cəlilabad)
(Quba) gül adı. – Bacım bizə çux qulangül gətirmişdi
(İmişli) bax qulaban. – Axşam bizim evin qulapanına bax, orda olacağam
(Lənkəran) bax qorapalan I
(Qazax) qaçmaq. – Çinarın divində iki canavar varıydı, elə qulaşdadım kı görəndə
(Meğri) taqətdən düşmək, yorulmaq. – Urdıbatdan piyada galdım, yulda qışlərim qulavlədi
(Cəbrayıl) tullamaq
(Dərbənd) qurbağa
(Karvansaray) bax qılovşa
(Karvansaray) bax qıloyşalıx. – İsrahayın Narıngül xala Qulu kişiyə sənnən quleyşalığ elermiş
(Oğuz) bax qulançar. – Qulənçər çox yiməli şeydi
I (Qazax) bax qılğına I II (Borçalı, İmişli, Qazax) bax qılğına II. – Qulğuna çox vaxdı qulağın divinnən çıxer, yırtıler, soηra adamı öldürer (Borçalı
(Şəki) qulun
(Şəki) balası olan (at). – Dalı qulix’li atı satıf, təzə at almışıx
(Zaqatala) çiban
I (Əli Bayramlı) dərin. – Mən çayın lap qulla yerində çimirdim II (Ağsu, Göyçay, Xaçmaz, İsmayıllı, Kürdəmir, Qax, Quba, Şamaxı) su saxlamaq üçün qazı
I (Kürdəmir) mehtərə, suqabı. – Qullabanı suynan doldurub yola tüşdük II (Şahbuz) palanduz. – Qullaba palanı sırıyır, tikir III (Bakı) qapının dalına
(Quba) bax qulla II. – Qullədə su çuxdu
(İsmayıllı) qaraçıraq. – Ağız, qulluqçuni gəti, pəyədə inəgə baxım
(Hamamlı) bax qılovşa. – O çox qıloyşa adamdı
(Borçalı) xəbərçilik etmək. – Ə:, qalxos sədrinə nə quloyşalanersan?
(Başkeçid, Borçalı, Daşkəsən, Hamamlı) bax qıloyşalıx. – O, quloyşalığınnan əl çəkməz (Hamamlı)
(İmişli, Lerik) dəstəli tava. – Qulplıcada pişer qayğanağ, çığırtma (İmişli)
(Ucar) su içilən qab. – Qulplunu gəti mənə
qulpu çıxartmax: (Balakən) yas mərasimi təşkil etmək. – Hasan bovasına çox layıxlı qulpu çıxartdı
(Tovuz) bax qoltaşa. – O, çox qultaşa:damdı <qultaşa adamdır>
(İsmayıllı, Qarakilsə) uc, qıraq. – Palazın qulucunnan tutdum, atdım bayıra (Qarakilsə)
(Borçalı) hörgüc. – Qulunc iki dənə olor dəvədə
(Gədəbəy) yabanı bitki adı. – Bizdə qulunə:ğı da de:ilir, yolotu da de:ilir
(Xanlar) yabanı bitki adı. – Min dəfə demişəm, qulunkışnişi yimiyin
(Kəlbəcər) yabanı bitki adı. – Qulunotu bö:ün yarar şeydi heyvan yemə:
(Bakı) mehtərə, suqabı
(Şəki) meyvənin (alma, armud və s.) yeyiləndən sonra qalan tullantı hissəsi, cecəsi. – Almanı yiyif qumaceyni bu yənə atma
(Dərbənd) qohum-əqrəba. – Qızçi <qız üçün> nişan aparanda çağıradug qumalatımızı
(Balakən, Qax, Zaqatala) hamilə
(Bakı, Şəki) isladılmış kömür xəkəsindən yumru şəkildə düzəldilmiş yanacaq növü. – Bu gün iki yüz dənə qumbara qayırmışam (Şəki)
(Cəbrayıl, Kürdəmir) omba. – İnəgin qumbucu batıp, doğmağa az qalır (Kürdəmir)
I (Dərbənd, Şamaxı) ziyanverici həşərat adı. – Bağımızın almalarına qumquma daraşıb puç elədi (Şamaxı); – Qumquma alma teregin xarab eliyədü (Dərbənd)
(Ordubad) tumurcuqlamaq. – Ağaşdar qumqumalıyıb
(Bakı) qamışdan toxunmuş iynə-sap qutusu. – Qumlələdən qara çərxi götür bura
(Xaçmaz) bax qopara. – Ut çalmağçün qumpara quymişəm
(Tabasaran) kətmən. – Qumpilin sapıyçin ağac kəsdüm
(Gədəbəy) uşaq oyunu adı
(İsmayıllı) dəvədabanı. – Diyəsən, qunc yarpağ açıb
qunca göbələk: (Kürdəmir) göbələk növü adı. – Qunca göbəbələk yeməlidü
(Tabasaran) ət qutabı. – Etdən bişənə quncar diyədig
(Zaqatala) bax qumacex’
(Salyan) qardaş arvadının baldızına verdiyi ad