lat. facies – zahiri görünüş
Qədim zamanlarda hakimiyyətdə olanları sifətdən hamı tanımırdı; məsələn, Romanın əhəmiyyətli vəzifələr tutan məmurlarını üstlərində hakimiyyətin fərql
Hindistanda istehsal olunan zolaqlı parçanın adıdır, bizə ərəbcədən keçib. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
“Fatıya tuman çıxmaz” deyirik. Fatı böcək növüdür: qarafatı (Fatma kimi də işlədilir). Ən çox isti yerdə (ocaq ətrafında) olur
Fatimə də deyirlər. “Döşdən ayrılmış” (əmməyi dayandırmış) deməkdir. Ərəb sözüdür. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
lat. Fauna – Roma mifologiyasında meşə və çöl ilahəsi, heyvan sürülərinin himayədarı
fr. faute – çat
ing. file – səhifə, qovluq + ing. server < serve – xidmət etmək
Ərəbcə “fəzilətli”, “üstün” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
alm. feldspat – çölşpatı + yun. eidos – növ
yun. phenax, phenakos – yalançı
yun. phaino – aşkar edirəm + yun. logos – elm, təlim
Latınca “maldar” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
yun. ferrum – dəmir
Ərəbcə “qalib” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
İspan sözüdür, məlum meyvənin adıdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
ing. fake – saxta
Ərəbcə “Allahdan gələn fayda” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Yab – farsca yaftən (almaq, əldə etmək) məsdərinin qrammatik əsasıdır. Feyz isə ərəbcə “fayda” deməkdir
Ərəbcədir, “özünü qurban verən” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcədir, bizdə onun yerinə tərçi, əməkçi işlədilib (deməli, tər sözünün “əmək” mənası da olub). (Bəşir Əhmədov
(Əsli: fəhim) “ağıllı” deməkdir. Korafəhm (fəhmi kor olan) isə “ağılsız” mənasına uyğun gəlir. (Bəşir Əhmədov
Ərəbcə “anlayan” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəb sözüdür, “iftixar”la kökdaşdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəb sözüdür, farsca “fəryad”dır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Fars mənşəlidir, “priyom”, “tərz” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Farsca “parlaq”, “yüksək əhval” deməkdir. Fərli və fərsiz də buradandır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcədir, “yığcam”, “səliqəli” mənalarını əks etdirir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcədir, “anlamaq qabiliyyəti” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Fər- farsca “işıq”, “parlaq” deməkdir, məz isə sıxlıq, qatılıq bildirir; Fərəməz “çox işıqlı”, “qatı işıqlı” kimi anlaşılır
Fars dilində “qalib”, “anlayan” mənalarını əks etdirir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcədir, “vəzifə”, “borc” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Fars sözüdür. Fərmudən (əmr vermək) məsdəri ilə eyni kökə malikdir. Qrammatik əsası fərma kəlməsidir
Farsca “xoşbəxt” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
(Parəsəng variantı da var) farscadır, bir fərsəng 3 milə, o da min gəzə bərabərdir. (bir gəz bir dəvə addımının məsafəsi olub)
Kökü (fər) farsca “parlaq”, “işıq” deməkdir, fərsiz “işıqsız” deməkdir, amma “bacarıqsız” anlamını da əks etdirir
Ərəbcədir.”nizamsız” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcədir, “fateh Əli” (igid Əli) deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Fars dilində “gənc”, “ağıllı” mənasında işlədilir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəb sözüdür, lavaşabənzər çörək növüdür. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
“Qələbə Allahındır” (onun sayəsində olur) deməkdir. Ərəbcədir (Fateh Allahdır). (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcədir, “comərd”, “əliaçıq”, “səxavətli” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcə “xeyirxah” deməkdir. Fəzilət sözü ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Yunan sözüdür, yer adı ilə bağlıdır. Yunanıstanda Ponti adlı yer var, fındıq oradan yayılıb, mənası “Ponti qozu” deməkdir
İtalyancadır. Bizdə qılqələm deyiblər. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Kökü təqlidi sözdür, “fırlatmaq”la bağlıdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Sözün kökü fırlamaq kəlməsi ilə bağlıdır. Başqasını “fırladan” (oynadan, aldadan) adam fırıldaqçı adlanır
Güman ki, əylənmək, hərlənmək, fırlanmaq sözləri tarixi baxımdan qohum olub və hamısı sinonim mənaya malikdir
Yunan sözüdür, mənası “qasırğa” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Sıxlıq sözünün dəyişmiş formasıdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)