is. Kiçik dağar; çox vaxt dəridən tikilən kiçik torba, çanta. Dağarcığını çuvala tay tutur. (Ata. sözü)
is. 1. zool. Dağlıq yerlərdə yaşayan ayı növü. 2. məc. dan. Mədəniyyətsiz, qaba, qanacaqsız adam haqqında
is. Dağətəyi, dağ həndəvəri. Dağbasarda yaşayanlar. Dağbasar havası
is. tar. Yayda dağa köçən köçərilərin inzibati işlərini idarə edən hökumət məmuru. Nəbi yenə burda bir ad elədi; Dağbəyini tutub nə ad elədi! “Qaçaq N
is. bot. Çətirçiçəklilər fəsiləsindən çoxillik ot bitkisi
is. məh. Kiçik taxta parçasından qayrılan və fırladarkən kəskin, uğultulu səs çıxaran uşaq oyuncağı
is. bax dəğdəğə. Çöllərdə var bağalar; Ürəkdə dağdağalar; Yarın vurduğu yara; Məhşər günü sağalar. (Bayatı)
is. bot. 1. Bərk oduncağı olan, meşələrdə bitən bir ağac və ya kol. 2. Dağdağan ağacının noxud iriliyində olan şirin meyvəsi
is. bot. Dağdağan ağacları bitən yer. Dağdağanlıqda bir ayı gördük. Dağdağanlıqda sərinlənmək
sif. [fars.] klas. Dağlı, ürəyi dağlı, çox kədərli, yaralı. Dağidar ürək. // İs. mənasında. Ürəyi dağlı adam
sif. Dağın lap aşağı hissəsində olan
is. Dağın ön və orta tərəfi, azca mail səthi. // sif. Dağın döşündə yerləşən. Dağdöşü otlaqlar
sif. Dağın düzənliyə qovuşan maili tərəflərində yerləşən. Dağətəyi zonalar. Azərbaycanın dağətəyi və dağlıq rayonlarında əkmək üçün xaşa ən münasib ço
sif. Dağıdan, dağıtmağa qadir olan. Zərbə dalğasının dağıdıcı təsiri. // Pozucu, pozğunluq salan, çox zərərli
is. Dağıtma qabiliyyəti. Atom bombasının dağıdıcılıq qüvvəsi
“Dağıdılmaq”dan f.is. Mən özüm … küçədən keçərkən yenə bir nəfər pristavın dükanın dağıdılmasına mane olduğunu gördüm
“Dağıtmaq”dan məch
sif. Dağıdıla bilməyən; yıxılmaz, yenilməz
is. Dağıdılmaz şeyin hal və keyfiyyəti; yıxılmazlıq, yenilməzlik
“Dağılışmaq”dan f.is
qarş. Dağılmaq (çoxları haqqında), bir-birindən aralanıb müxtəlif tərəflərə getmək, hərə bir tərəfə getmək
“Dağılmaq”dan f.is
f. 1. Sökülmək, uçulmaq, altüst olmaq, xaraba halına gəlmək. Daşqın zamanı bəndlər dağıldı. Zəlzələdən çoxlu ev dağılmışdır
1. “Dağılmaq”dan f.sif. 2. Qarğış mənasında. [Zaman:] O günə daş düşəydi ki, sən mənim dağılmış xarabamın qapısından girdin
zərf Parça-parça, doğram-doğram; yırtıq. Dağım-dağım etmək. Dağım-dağım olmaq. – Hələ partlayış davam edir, mərmi və mina ilə dağım-dağım olan yerin b
sif. 1. Uçuq, sökük; uçulmuş, sökülmüş; xaraba halına gəlmiş. [Tərlan] əvvəlcə məktəbin geniş həyətinə, sonra da dağınıq kənd evlərinə baxdı
is. Dağınıq şeyin halı. Fikrin dağınıqlığı
is. Yıxılmaq, uçulmaq, dağılmaq və ya sökülmək nəticəsində əmələ gələn yığın, qalaq, töküntü; xarabalıq
is. Dağıntı çox olan yer; xarabalıq
is. Dağıstanda yaşayan yerli xalqlardan birinə mənsub olan adam
“Dağıtdırmaq”dan f.is
“Dağıtmaq”dan icb
“Dağıtmaq”dan f.is
f. 1. Sökmək, uçurmaq, xaraba qoymaq, alt-üst etmək. Köhnə binanı dağıtmaq. Zəlzələ evlərin çoxunu dağıtdı
is. zool. Dağlıq yerlərdə yaşayan vəhşi keçi növü. Ətraf əhali hər il bu dağdan dağkeçisi vurardı. Ə
is. bot. Dağlıq yerlərdə bitən, keşnişə oxşayan birillik bitki (tərəvəz kimi istifadə olunur). Dağkeşnişinin acımtıl dadı olur
is zool. Dağlıq yerlərdə yaşayan vəhşi kəl
is. zool. Dağlarda yaşayan vəhşi qoç
is. bot. Əksərən dağlarda bitən soğanaqlı çiçək bitkisi. Bu yerlərdə nə istəsən taparsan: …sarmaşıqmı, dəvəçiçəyimi, məxmərgülümü, dağlaləsimi?! Mir C
“Dağlamaq”dan f.is
f. 1. Qızdırılmış dəmirlə damğa vurmaq. Qoyunları dağlamaq. Atı dağlamaq. – Adamı ürəkdən, heyvanı budundan dağlarlar
“Dağlanmaq”dan f.is
“Dağlamaq”dan (3-cü mənada) məch. [Fatma xanım:] Səni öyrədənin ciyəri dağlansın! N.Vəzirov. [Abdulla xan:] Ürəyim Pərviz xandan dağlanıb
“Dağlatdırmaq”dan f.is
“Dağlatmaq”dan icb
“Dağlatmaq”dan f.is
“Dağlamaq”dan icb
sif. 1. Qızdırılmış dəmirlə damğa vurulmuş, damğası olan. Dağlı heyvan. Dağlı at. 2. məc. Adətən “sinəsi”, “ürəyi”, “qəlbi” sözləri ilə – çox dərdli,
is. Dağlıq yerdə yaşayan adam. Burada dağlılar yaşar bəxtiyar; Qürurdan aralı, kindən aralı. S.Vurğun