Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • ÇİNLƏNMƏK₂

    məch. Çin-çin düzülmək, bir-birinin üstünə yığılmaq; qalanmaq. Dərənin içinə basdırılacaq payalar bir tərəfə çinlənir, qum ələnir, əhəng, torpaq bir q

    Tam oxu »
  • ÇİNLİ

    is. Çin Xalq Respublikasının əsas əhalisini təşkil edən xalq və bu xalqa mənsub adam. Puan Qay çinliləri ayıq salır, onlara edilən zülmü öz oyunları i

    Tam oxu »
  • ÇİNÓVNİK

    [rus.] 1. İnqilabdan əvvəlki Rusiyada: dövlət xidmətçisi, məmur. Polis çinovniki. Məhkəmə çinovniki. – Belə söyləyənlər də vardı ki, bir çox çinovnikl

    Tam oxu »
  • ÇİNŞÜNAS

    is. Çinşünaslıq mütəxəssisi; sinoloq

    Tam oxu »
  • ÇİNŞÜNASLIQ

    is. Çin dili, ədəbiyyatı, tarixi və mədəniyyətini öyrənən elmlərin məcmusu; sinologiya

    Tam oxu »
  • ÇİRİŞ₂

    is. Pinəçi yapışqanı

    Tam oxu »
  • ÇİRİŞ₁

    is. bot. Zanbaq fəsiləsinə mənsub yabanı bəzək və tərəvəz bitkisi. Azərbaycanın bir çox rayonlarında yerli əhali çirişdən tərəvəz kimi istifadə edir

    Tam oxu »
  • ÇİRK

    is. [fars.] 1. Natəmizlikdən, vaxtlıvaxtında yuyulmamaqdan bədəndə, paltarda və s.-də əmələ gələn xoşagəlməz ləkə qatı; kir

    Tam oxu »
  • ÇİRK-PAS

    top. dan. Çirk, kir. [Kərbəlayı Nəsir:] Əşi, insaf ilə danışaq, tozun-torpağın içində işləyirsən, çirkəpasağa batırsan, bəs sonra harda gəlib təmiz ol

    Tam oxu »
  • ÇİRK-PASAQ

    top. dan. Çirk, kir. [Kərbəlayı Nəsir:] Əşi, insaf ilə danışaq, tozun-torpağın içində işləyirsən, çirkəpasağa batırsan, bəs sonra harda gəlib təmiz ol

    Tam oxu »
  • ÇİRKAB

    is. [fars.] Çirk sular, natəmiz sular. Bütün çirkab və zibillər bu göllərə töküldüyü üçün yayda üfunətdən və ditdili əlindən qəsəbə əhalisi zinhara gə

    Tam oxu »
  • ÇİRKƏTAB

    sif. Tündrəngli olduğu üçün çirki görünməyən, tez çirklənməyən, çirkə davamlı (paltar, parça və s. haqqında)

    Tam oxu »
  • ÇİRKGÖTÜRƏN

    sif. Rəngi açıq olduğu üçün tez çirklənən (parça və s. haqqında). Çirkgötürən parça

    Tam oxu »
  • ÇİRKGÖTÜRMƏYƏN

    bax çirkətab

    Tam oxu »
  • ÇİRKİN

    sif. l. Gözəl olmayan, gözə, qulağa xoş gəlməyən: kifir, eybəcər, bədləkər. Çirkin üz. Çirkin səs. – [Məşədi İbad:] İnsanın zahiri nə qədər çirkin ols

    Tam oxu »
  • ÇİRKİNLƏŞMƏ

    “Çirkinləşmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • ÇİRKİNLƏŞMƏK

    f. Gözəlliyini itirmək, kifirləşmək, eybəcərləşmək, çirkin şəklə düşmək. Elə bir vaxt oldu ki, qız solmağa, çirkinləşməyə üz qoydu

    Tam oxu »
  • ÇİRKİNLİK

    is. 1. Kifirlik, eybəcərlik; çirkin adamın, şeyin və s.-nin halı. [Sevda:] Çirkinliyim etdirməsin ikrah; Könlüm səni öpmək dilər… H

    Tam oxu »
  • ÇİRKLƏNDİRİCİ

    sif. Çirk edən, xarab edən, kirləndirən, korlayan. Maşınlar çirkləndirici qazlar buraxır. – Son illər sənayenin coşqun inkişafı ilə əlaqədar olaraq ha

    Tam oxu »
  • ÇİRKLƏNDİRMƏ

    “Çirkləndirmək”dən f.sif

    Tam oxu »
  • ÇİRKLƏNDİRMƏK

    f. Çirk etmək, kirləndirmək. [Hafizə xanım:] Tut bu paltarları, saxla, çirkləndirməyəsən. Ə.Haqverdiyev

    Tam oxu »
  • ÇİRKLƏNMƏ

    “Çirklənmək”dən f.sif

    Tam oxu »
  • ÇİRKLƏNMƏK

    f. Çirk olmaq, çirkli olmaq, kirlənmək. Bunlar əmmamələrini dəsmala büküb qoymuşdular başlarına ki, çirklənməsin və tozlanmasın

    Tam oxu »
  • ÇİRKLİ

    sif. Təmiz olmayan, çirki olan; kirli. [Fərhad:] Bu gələn kişilərin tozlu, çirkli ayaqları çox adamın ürəyindən təmizdir

    Tam oxu »
  • ÇİRKLİ-PASLI

    sif. Üz-gözünü, üstbaşını çirk basmış; pinti, səliqəsiz

    Tam oxu »
  • ÇİRTMƏK

    bax çırtıq 1-ci mənada

    Tam oxu »
  • ÇİS

    is. 1. Duman şəklində yağış; kiçicik yağış damcısı. 2. Tutqun hava

    Tam oxu »
  • ÇİSƏK

    bax çiskin

    Tam oxu »
  • ÇİSƏLƏMƏ

    “Çisələmək”dən f.sif. Lal, çisələmə yağışın ardı-arası kəsilmədi. İ.Hüseynov

    Tam oxu »
  • ÇİSƏLƏMƏK

    bax çiskinləmək. Gündüz hava tutqun olmuş, indi isə çisələyirdi. Ə.Vəliyev. Yağış çisələyər şəhərə, kəndə; Döyər zirvəsini dolu dağların

    Tam oxu »
  • ÇİSKİN

    is. Tutqun havada narın yağış: çisək. Yağış get-gedə yavaşıyıb, çiskinə çevrildi. İ.Əfəndiyev. Qaranlıq idi, çiskin yağış yağırdı… S

    Tam oxu »
  • ÇİSKİNLƏMƏ

    “Çiskinləmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • ÇİSKİNLƏMƏK

    f. Tutqun havada narın yağış yağmaq; çisələmək. Bərk duman olduğu üçün çiskinləyirdi. Ə.Vəliyev

    Tam oxu »
  • ÇİSKİNLİ

    sif. Çiskin. Payızın çiskinli, dumanlı günü az-az ayazıyırdı. S.Rəhimov. Bu gün xoş, günəşli, laləzar olan hava sabah buludlu, küləkli, çiskinli bir h

    Tam oxu »
  • ÇİT

    is. Basma güllü və ya saya yüngül pambıq parça. Gülnaz ucuzqiymətli çitdən sadə paltar geyirdi. T.Ş.Simurq

    Tam oxu »
  • ÇİTƏK

    is. Yamaq

    Tam oxu »
  • ÇİTƏLƏMƏ

    “Çitə(lə)mək”dən f.sif

    Tam oxu »
  • ÇİTƏLƏMƏK

    f. Deşiyi, yırtığı calayıb tikmək; yamamaq

    Tam oxu »
  • ÇİTƏMƏ

    “Çitə(lə)mək”dən f.sif

    Tam oxu »
  • ÇİTƏMƏK

    f. Deşiyi, yırtığı calayıb tikmək; yamamaq

    Tam oxu »
  • ÇİV

    is. Hər hansı qurğuda, mexanizmdə, maşında və s.-də hissələri bir-birinə birləşdirən detal; dilçək, şpon

    Tam oxu »
  • ÇİVİ

    is. Hər hansı qurğuda, mexanizmdə, maşında və s.-də hissələri bir-birinə birləşdirən detal; dilçək, şpon

    Tam oxu »
  • ÇİVLƏMƏ

    “Çivləmək”dən f.sif

    Tam oxu »
  • ÇİVLƏMƏK

    f. xüs. Çivlə bir-birinə bənd etmək, bağlamaq

    Tam oxu »
  • ÇİVZƏ

    is. Sızanaq

    Tam oxu »
  • ÇİVZƏLİ

    sif. Çivzə (sızanaq) basmış; sızanaqlı

    Tam oxu »
  • ÇİY

    sif. 1. Bişməmiş, bişirilməmiş, qaynadılmamış. Çiy ət. Çiy süd. Çiy su.□ Çiy kərpic – palçıqdan tutulmuş, bişirilməmiş, xam kərpic

    Tam oxu »
  • ÇİYAN

    is. zool. Çoxayaqlılar sinfindən kiçik, zəhərli heyvan; skolopendra

    Tam oxu »
  • ÇİYƏLƏK

    is. bot. Ağ çiçəkləri, çəhrayıqırmızı rəngli ətirli meyvəsi olan çoxillik ot bitkisi və bu bitkinin meyvəsi

    Tam oxu »
  • ÇİYİD

    is. Pambıq toxumu. [Həyat:] Çiyidin necə təmizlənib hazırlandığını … yoxlayırıq. M.İbrahimov. [Xanpəri] istəyirdi ki, bütün işləri özü görsün, bütün ç

    Tam oxu »