MƏCAZ I is. [ ər. ] Əhval, kef. Sus, danışıb məcazımı pozma, sədrin sözünü kəsməzlər (S.Rəhman). MƏCAZ II is
MƏCLİS I is. [ ər. ] Parlament, İranda və Türkiyədə qanunverici orqan. MƏCLİS II is. [ ər. ] İctimai yığıncaq; qonaqlıq, ziyafət
MƏXRƏC I is. [ ər. ] fon. Danışıq üzvlərinin fəaliyyəti nəticəsində formalaşan hər səsin əmələ gəlmə yeri, artikulyasiya
MƏNLİK I is. Heysiyyət, ləyaqət. Mən bütün mənliyimi, bütün həyat və səadətimi yolunda fəda etməyə hazıram (H
MƏNSƏB I is. [ ər. ] Yüksək vəzifə, böyük məqam. Mənsəbə, şöhrətə, pula həvəs də; Ömürlük yox olur bizim ölkədə (S
MƏNSUR I is. [ ər. ] ədəb. Nəsr ilə yazılmış əsər. Son zamanlar mənsur əsərlərə daha çox meyil vardır
MƏNZİL I is. [ ər. ] Yaşayış yeri, otaq. Ata, neçə pillədir; Yerdən bizim mənzilə? (R.Rza). MƏNZİL II is
MƏRƏKƏ I is. [ ər. ] Qalmaqal, döyüş, dava. Bacım olsaydı, gör nə mərəkəydi (Anar). MƏRƏKƏ II is. [ ər
MƏSƏLƏ I is. riyaz. Həll olunası əməliyyat. Məsələnin həlli. MƏSƏLƏ II is. Plovun üstünə qoyulan xuruş
MƏST I is. [ fars. ] Evdə geyilən yüngül ayaqqabı. Qafar kişi, sən kimlərə məst tikirsən? – Məsti cırılanlara, başına dönüm (N
MƏZƏ I is. [ fars. ] İçki ilə bərabər yeyilən şey, çərəz. Kimi qəhvə, kimi şokolad, təyyarəçi də çaxırla məzə istədi (Çəmənzəminli)
MİL I is. [ ər. ] İynə. Qayda budur: mil salınar əyri baxan gözlərə (S.Vurğun). MİL II is. [ ər. ] Xətlər, cizgilər
MİLLİ I sif. [ ər. ] Millətə məxsus, yerli. Qoydu qolbağını tez milli fonda; Yatdı səngərlərə cəbhə boyunda (M
MİN I say 999-dan sonra gələn rəqəm. Səyriyir dodağı, qaçır bənizi; Alnında min acı fəlakət izi (S.Vurğun)
MİNA I is. [ fr. ] Su və ya yer altına qoyulan iri mərmi. Gül-çiçək yerinə, bülbül, yaxşı bax; Minalar əkilib indi çöllərə (B
MİSRİ I is. [ ər. ] mus. Aşıq mahnı yaradıcılığı formalarından biri. Ə, bir “Misri” çal, qılınc oynat, nərə çək
MİZ I is. [ fars. ] Stol. Cavanlar yazı stolunun qabağındakı dəyirmi mizin dalında üzbəüz oturdular (M
MÖHÜR I is. [ fars. ] Peçat, damğa. Möhür də ondadır, qol da ondadır (H.Arif). MÖHÜR II is. [ fars. ] din
MÜXTƏSƏR I is. [ ər. ] qram. Sadə cümlənin bir növü. Baş üzvlərdən ibarət olan sadə cümlələrə müxtəsər cümlə deyilir
MÜRƏKKƏB I is. [ ər. ] Yazı yazmaq üçün işlədilən rəng. Qurumuş mürəkkəb qabına samovarın qırnasından su süzüb, bir kitabın arasından qələmi tapıb çıx
NƏ I əvəz. Sual əvəzliyi. Ah, nə deyim, nə ad verim bu aləmdə mən sana (S.Vurğun). NƏ II ədat Sual mənasında
NƏR I is. [ fars. ] Dəvənin erkəyi. NƏR II is. sif. [ fars. ] İgid, cəsur, qəhrəman. Atam kimi nər kişi ağlayanda, Yaqub ağlaya bilməzdimi? (Ə
NƏTİCƏ I is. [ ər. ] Yekun, son, axır. Hər mövsüm bir mövsümün; Nəticəsindən doğar (M.Müşfiq). NƏTİCƏ II is
NİŞAN I is. [ fars. ] İşarə, qeyd. Nişan aldım, kaman atdım; Dəydi oxum daşa, könül (M.Müşfiq). NİŞAN II is
NİŞANLAMAQ I f. İşarə etmək, qeyd etmək. Kəndə gəlmək üçün hündür çinar ağacını nişanlamışdım (Ə.Əylisli)
NİŞANLI I sif. Adaxlanmış (oğlan və ya qız). Nişanlı qız-oğlan barədə bir söz deyə bilmərəm (S.Qədirzadə)
NÖVBƏ I is. [ ər. ] Sıra. Növbə anasına çatanda hər ikisi bir anlığa duruxsundu (M.İbrahimov). NÖVBƏ II is
NÜSXƏ I is. [ ər. ] Yazılı bir şeydən çıxarılan surətlərdən hər biri. Əmr verin hər idarəyə bir nüsxə göndərim (S
O I əvəz. Üçüncü şəxsin təki. O II əvəz. İşarə məqsədi ilə işlədilir
OBYEKT I is. [ lat. ] fəl. Maddi aləmin insan fəaliyyətində dərk edilən əşyaları. OBYEKT II is. [ lat
OBYEKTİV I is. [ lat. ] fiz. Optik cihazın qabaq şüşəsi və ya şüşələri. Fotoaparatın obyektivini toz basmışdı
OCAQ I is. Od yanan yer. Arzum budur: yuvam olsun əbədi; Ocağımın bir də odu sönməsin (H.Billuri). OCAQ II is
OX I is. tar. Silah. Ox kimi süzüb darılığa doğru uçdu (İ.Şıxlı). OX II is. Mehvər. Çarxın biri var, o biri yoxdur
OXŞAMAQ I f. Bənzəmək. Su gəlir lülə-lülə; Dost gəlir gülə-gülə; Dostumun göyçək üzü; Oxşayır qızılgülə (Ə
OXU I is. Qiraət. Tələbələr oxu zalında seminara hazırlaşırdılar. OXU II f. Oxumaq. Əvvəl dərsini oxu, sonra kinoya gedərsən
OTARMAQ I f. Yedizdirmək, yemləmək. Baharın quzuları güneyə dağılışıb otlayırdı. OTARMAQ II f. dan. Kələk gəlmək, aldatmaq
OV I is. Vəhşi heyvan və quş vurulan yer. Əsmə, dayan, ey külək; Ova çıxmış Əli bəy (S.Vurğun). OV II is
OVMAQ I f. Sürtmək, ovxalamaq. Gözlərini ovuşdurub, təzədən Güləbətinə baxdı (M.İbrahimov). OVMAQ II f
OY I f. Qazmaq, eşmək. Əncir ağacının dibini xeyli oydular, amma bir şey əldə etmədilər. OY II nida Ağrı, iztirab, kədər, qüssə məqamında işlədilir
OYMAQ I is. İcma, kənd, oba. Pristav, naçalnik gələndə kəndə; Obanı, oymağı vururlar bəndə (Aşıq Ələsgər)
OYNAQ I is. anat. Bənd, buğum. Oynaqları bərk ağrıyır. OYNAQ II sif. Diribaş, zirək, çevik. Qadın gözlərinin oynaq xəyalı; Donuyor qarşımızda (M
OYNAMAQ I f. Rəqs etmək. O, Əlinin toyunda çox oynadı. OYNAMAQ II f. İstiqraz, lotereya və s. şeylərin oynanılması
OYNAŞ I is. Aşna. Xain qadın öz oynaşı Mühakimi saraya gətirmək üçün Dilşadı ona verməyə çalışırdı (M
OYNATMAQ I f. Rəqs etdirmək. Toyda Gülnazı xeyli oynatdılar. OYNATMAQ II f. Ələ salmaq, məsxərəyə qoymaq
ÖLDÜRMƏK I f. Məhv etmək, yox etmək. Baxışların qəlblərin; Qəmini öldürərdi (Ə.Kürçaylı). ÖLDÜRMƏK II f
ÖTMƏK I f. Keçmək, çatıb keçmək. Ötür dəqiqələr səssiz-səmirsiz (H.Arif). ÖTMƏK II f. Oxumaq, mahnı oxumaq
ÖTÜRMƏK I f. Yola salmaq. Danışa-danışa o Səmayəni; Ötürmək istədi məktəbə qədər (H.Arif). ÖTÜRMƏK II f
ÖTÜŞMƏK I f. Yarışmaq, qaçışmaq. Yığıb çantalara yerdən-yemişdən; Yolda gah yüyürüb, gah ötüşərdik (S
ÖYRƏNMƏK I f. Bilmək, oxumaq, dərs almaq. Öyrəndim ki, o, gecə əl lampasının neftini üstünə səpərək özünü odlamışdır
PANAMA I is. Həsirdən toxunmuş enli şlyapa. Başında panama, gözündə çeşmək; Bir nəfər qabaqdan keçir bu zaman (Ə