1. CAYNAQ (quşlarda) Basqın etdi birdən-birə; Soxuldu el torpağına; Qırğın saldı o ellərə; Aldı quzğun caynağına (A.Şaiq); QAYNAQ (məh.) O necə quş idi qayada səkər; Qaynağı neştərdir, qanımı tökər... (Xəstə Qasım).
2. CAYNAQ (heyvanlarda) [Tülkü] qabaq caynaqları ilə torpağı eşib tökdü (İ.Hümmətov); CIRNAQ Tülkü yenə bir möhkəm gərnəşdi, cırnaqları ilə torpağı eşələdi (İ.Hümmətov).
сущ. 1. къармах (бязи гьайван ва къушарин кӀвачерин хци кӀуф алай какур кикер); qartal caynağı лекьрен къармах; 2
Tam oxu »is. ongle m (yırtıcı quşun) ; serre f, griffe f (yırtıcı heyvanların) ; qartal ~ğı serre d’aigle ; ~larını göstərmək montrer les dents ; caynağına keç
Tam oxu »i. claw; (yırtıcı quşun) talon; quş caynağı claw of a bird; qartal caynağı talon of an eagle; caynaqlarını göstərmək ≅ to show* one’s claws, to show*
Tam oxu »сущ. коготь: 1. острое загнутое роговое образование на концах пальцев многих животных и птиц. İti caynaqlar острые когти, uzun caynaqlar длинные когти
Tam oxu »is. 1. Bir çox heyvan və quşların barmaqlarının qarmaqvari iti ucları. Qartal caynağı. – [Tağı:] Qaraquş da yerdə dovşanın qaçdığını, ya kəkliyin uçma
Tam oxu »