1. DAĞILMAQ [İrakli:] Mənim də şəhərim dağılıb, adamlarım qırılıb (Çəmənzəminli); TARAC OLMAQ Cahangir bəy: Mal-dövlətim tarac oldu getdi, özüm də düşmüşəm bu günə (N.Vəzirov); VİRANƏYƏ DÖNMƏK Mahmud: Sevdiyim bağçam viranəyə döndü (Çəmənzəminli); VİRANƏLƏNMƏK Bir qəmzəsi qanlı, hərami yağı; Çapdı könlüm şəhrin, viranələnmiş (M.V.Vidadi); YIXILMAQ, TAR-MAR OLMAQ Hacı Murad: Evim yıxıldı, tar-mar oldu (S.S.Axundov).
2. dağılmaq bax didilmək
гл. 1. чукӀун; уьцӀуьн, ацахьун, чӀур хьун, харапӀадиз элкъуьн (мес. зурзалагдикай кӀвалер, муьгъ ва мс
Tam oxu »Dağıntı (müq. et: yığ-ıntı...) sözü sübut edir ki, dağ kəlməsi haçansa müstəqil feil olub. Bu, dağ-ıt-maq sözündə də özünü büruzə verir
Tam oxu »f. 1. to disintegrate, to collapse; Müstəmləkə sistemi dağıldı The colonial system disintegrated; Müxalifət dağıldı The opposition has collapsed; 2
Tam oxu »DAĞILMAQ – QURULMAQ Pozuldu çayların bəndi, bərəsi; Dağıldı yuvası bulaqların da (H.Hüseynzadə); Yenə axar çaylar üzrə dəmir körpü qurulacaq; Yenə sah
Tam oxu »глаг. 1. рушиться: 1) разрушаться, разваливаться (разламываясь, рассыпаясь), разрушиться. Köhnə evlər dağılır рушатся старые дома, divar dağılır рушит
Tam oxu »f. 1. Sökülmək, uçulmaq, altüst olmaq, xaraba halına gəlmək. Daşqın zamanı bəndlər dağıldı. Zəlzələdən çoxlu ev dağılmışdır
Tam oxu »1. рушиться, развалиться, разоряться; 2. расходиться, разойтись, разбегаться, разъехаться, разбрасываться; 3
Tam oxu »