1. HƏRBÇİ [Nina:] Lakin o, bir hərbçi kimi davrandı, özünü öldürdü, təslim olmadı (M.S.Ordubadi); HƏRBCU (köhn.) Hərbcu olsam da mən sülhə tərəfdaram hənuz (M.S.Ordubadi); MİLİTARİST.
2. hərbçi bax əsgər
1. HƏRBÇİ [Nina:] Lakin o, bir hərbçi kimi davrandı, özünü öldürdü, təslim olmadı (M.S.Ordubadi); HƏRBCU (köhn.) Hərbcu olsam da mən sülhə tərəfdaram hənuz (M.S.Ordubadi); MİLİTARİST.
2. hərbçi bax əsgər
сущ. 1. военный, дяведин къуллугъчи; 2. яракьламиш хьунин ва дяведиз гьазур хьунин политика тухузвай кас; милитарист
Tam oxu »I сущ. 1. военный, военнослужащий. Təcrübəli hərbçi опытный военный, hərbçilərin təlimi учения военных 2
Tam oxu »is. 1. Hərbi xidmətdə olan adam, hərbi xidmətçi; hərbiyyəli. Hərbçilərin təlimi. – Ucqar stansiyalarda … silahlı hərbçilərə rast gəlmək olur
Tam oxu »