HEYBƏTLİ – NƏŞƏLİ Heybətli bir mənzərə zühur etdi (S.S.Axundov); İlyas diksindi və keçmişin şirin və nəşəli xatirələrindən ayrıldı (M.S.Ordubadi).
HEYBƏTLİ – NƏŞƏLİ Heybətli bir mənzərə zühur etdi (S.S.Axundov); İlyas diksindi və keçmişin şirin və nəşəli xatirələrindən ayrıldı (M.S.Ordubadi).
sif. Heybət doğuran, hörmət hissi ilə bərabər qorxu hissi doğuran; zəhmli. Heybətli görkəm. Heybətli baxış
Tam oxu »прил. 1. страшный, ужасный. Heybətli baxış страшный взгляд, heybətli səs ужасный голос 2. внушительный, представительный
Tam oxu »прил. гьайбатлу (гьуьрметдин гьиссерихъ галаз санал кичӀевилин гьиссер кутадай); суй авай (мес. акунар, килигунар)
Tam oxu »