ə. və f. dodaqaltı gülən; gülümsəyən
ə. diqqətlə tədqiq etmə, incədən-incəyə nəzərdən keçirmə
ə. özünü alçaldıb yalvarma
TƏB’GAH ə. və f. bax təb’xanə
ə. xörək bişirmə; aşpazlıq
TƏBXAL(Ə) f. uçuq, uçuqlama
TƏB’XANƏ ə. və f. çapxana, mətbəə
ə. 1) buğlandırma, buxarlandırma; 2) dezinfeksiya məqsədi ilə buxar vermə
ə. həkim
ə. ey həkim! ay doktor!
TƏB’İD ə. uzağa sürgün etmə; uzaqlaşdırma. TƏ’BİD ə. əbədi etmə, əbədiləşdirmə
ə. vətəndaşlıq, təbəəlik
ə. 1) təbii şəraitin məcmusu; üzvi və qeyri-üzvi aləm; insan fəaliyyəti ilə yaradılmamış hər şey; 2) m
TƏBİİ(YYƏ) ə. 1) təbiətə aid olan; təbiət qanunlarından irəli gələn; 2) süni olmayan; 3) anadangəlmə, fitri; 4) adi, normal; 5) həqiqi, əsil
ə. «təbiiyyə» c. təbiət elmləri; t. fizika
ə. «təbii» c. təbiət alimləri
ə. bax təbl
ə. və f. bax təblbaz
TƏ’BİR ə. 1) ifadə etmə; anlatma; 2) bir məna ifadə edən söz, cümlə, tərkib və s.; 3) termin, istilah; 4) yuxuyozma
TƏ’BİRAT ə. «tə’bir» c. təbirlər
TƏ’BİRNAMƏ ə. və f. yuxu yozan kitab
TƏ’BİYƏ ə. 1) tərtib etmə; hazırlama; 2) uyğunlaşdırma, uyğun gəlmə, uyğunluq
TƏB’İYYƏ(T) ə. tabe olma, tabeçilik
ə. 1) böyük nağara; 2) anatomiyada: qulaq pərdəsi
ə. və f. bax təblzən
ə. xırdavat gəzdirib satmaq üçün tabaq
f. titrətmə-qızdırma
ə. 1) yetişdirmə, çatdırma, yetirmə (xəbəri, sözü və s.); 2) bax təbliğat
ə. «təbliğ» c. t. bir fikri, nəzəriyyəni müxtəlif yollarla geniş surətdə kütlə arasında yayma
ə. və f. təbilçi, təbilçalan
ə. 1) soyuqluğu artırma; soyutma; 2) t. aranı soyutma, sərinləşdirmə
ə. xoş xəbər, bayram və s. münasibəti ilə gözaydınlığı
ə. və f. təbrik məktubu, yazılı təbrik
ə. muştuluqlama, şad xəbər gətirmə
ə. bablara ayırma, fəsillərə bölmə (kitab haqqında)
ə. açıq ifadə etmə, aydın surətdə anlatma
ə. 1) ağartma; 2) yazının üzünü köçürmə, surətini çıxarma
f. qızdırmaya tutulmuş; qızdırmalı, isitməli
ə. dağıtma, israf etmə
ə. cəhd etmə, səy etmə; çalışma
ə. yalandan özünü cahil kimi göstərmə, özünü anlamazlığa vurma
ə. çəkinmə, qorunma, özünü kənara çəkmə
ə. bir cinsdən olma; həmcinslik
ə. «təcrübə» c. təcrübələr
ə. «təcarib» c. təcrübələr
ə. cəsarətlənmə, cəsarət etmə
ə. 1) o tərəfə keçmə; aşma, ötmə; 2) başqasının torpağına soxulma; 3) zor, zorlama