f. iri inci dənəsi
f. və ə. dinin şahı (Məhəmməd peyğəmbər nəzərdə tutulur)
f. bax şahənşəh
f. bax şəhənşəh. Şahənşahi-din dinin şahənşahı (Məhəmməd peyğəmbərə verilən ad)
f. 1) şaha aid; şahanə; 2) şahlıq, hökmranlıq; 3) keçmişdə: İranda və Azərbaycanda pul vahidi // beş qəpiklik mis pul
ŞAHİD1 ə. 1) öz gözləri ilə görən; şahidlik edən adam; 2) şəhadət verən; 3) mötəbər məxəzdən gətirilən misal; sitat
ə. yüksək, hündür
ə. dağ təpəsi; zirvə
f. bax şəhbaz
f. şahin kimi yeriyən, qürurla gedən
f. 1) ən yaxşı əsər, şah əsəri; 2) nadir şey
f. bax şəhmar
f. və ə. «şah öldü» bax şətrənc
f. «adamların şahı» Həzrəti-Əliyə verilən ad
f. hökmdarların tərcümeyi-halına, fəaliyyətinə və tarixinə həsr edilmiş mənzum əsər
f. bax şəhnaz
f. və ə. böyük zurna; şeypur
f. 1) binanın küçə tərəfə olan çıxıntısı; 2) arabada arabaçının oturduğu yer
f. bax şəhbal
f. şah tərəfdarı; şahsevən, monarxist
f. magistral yol
f. bax şəhsüvar
f. şah və gəda; hamı
f. bax şəhvar
f. və ə. «şah övladı» böyük oğul
f. bax şəhzadə
f. «şahzadə» c. şahzadələr
f. 1) bax şaxə; 2) heyvan buynuzu; 3) atın dal ayaqları üstünə qalxması
f. 1) budaqlı, qollu-budaqlı; 2) buynuzlu (heyvan haqqında)
f. budaq, qol-budaq
ə. 1) uzunluq ölçüsünü təyin etmək üçün nişan; 2) günəş saatı
f. 1) qollu-budaqlı (ağac haqqında); 2) çoxlu ağac bitən yer; ağaclıq
ə. bax şayibə
ŞAİQ(Ə) ə. bax şayiq(ə)
ə. şeir yazan sənətkar
ə. və f. 1) bədii surətdə; şaircəsinə; 2) m. gözəl
ə. qadın şair
ə. şikayət edən; şikayətçi
ə. şükr edən, təşəkkür edən
ə. şəkk edən, şübhə edən
ə. məşəqqətli, zəhmətli, yorucu, əldən salan
ə. divarın düzlüyünü təyin etmək üçün bənnaların işlətdikləri alət; şüyül
ə. vertikal
ŞAM1 f. 1) axşam; 2) axşam yeməyi; 3) gecə. Şami-firqət ayrılıq gecəsi; şami-qəriban 1) İmam Hüseynin öldürüldüyü gün (məhərrəm ayının onuncu günü); 2
ə. bax şəmmamə
ə. «şamət» c. paxıllar, bədxahlar
ə. paxıl, bədxah
f. axşamçağı, axşamüstü
ŞAMİ1 f. axşama aid olan, axşam olan. ŞAMİ2 ə. 1) şamlı // dəməşqli; 2) suriyalı