XƏMMAR(Ə) ə. 1) çaxırsatan, şərabçı; 2) şərab dükanı, çaxır satılan yer
ə. şərab, çaxır, mey. Xəmri-tibbi tibb şərabı (dərman kimi içilən şərab)
ə. 1) şəraba məxsus; 2) şərab rəngi
XƏMS(Ə) ə. 1) beş; 2) beş hissədən ibarət mənzum əsər; 3) beşlik. Xəmsei-mübarək beş barmaq (əllə yemək yeyildiyi üçün mübarək sayılır)
ə. bax xəmsun
ə. 1) əlli // əllinci; 2) qışın «ərbəin» adlanan qırx günündən sonra gələn əlli günü
f. 1) susan, sakit, dinməz; 2) bax xəmuşan
f. sönmüş, sönük
f. 1) əyri-üyrü, dolama-dolama; 2) dəyişmə, çevirmə
ə. əsnəmə, əsnək
XƏNAZİR1 ə. sıraça, xənəzir (xəstəlik). XƏNAZİR2 ə. «xinzir» c. donuzlar
f. 1) xəncər sıyırıb vuran, xəncər çəkib vuruşmağa hazırlaşan; 2) m. qatil, adamöldürən
f. 1) gülən, gülərək; 2) tamam açılmış gül; 3) m. şən, şad
f. gülüş, gülmə
f. «gülüş səpən» güldürən
ə. xəndək
f. gülər, güləyən
f. və ə. «gülüş saçan» gülüş yayan, güldürən
f. bax xəndriz
f. «gülüş tökən» gülən, güləyən
XƏNNAS1 f. xonsa. XƏNNAS2 ə. iblis, şeytan
f. eşşək, uzunqulaq, ulaq
ə. bax xərabə (2-ci mənada)
ə. və f. «xarabalıqla abad olan» m. bu dünya
ə. «xərabət» c. bax xərabət
ə. vaxtını meyxanalarda keçirən adam; əyyaş, səfil
ə. və f. səfilyana, əyyaş kimi
ə. 1) xaraba, viranə; 2) pis, xarab
ə. və f. 1) xarabalıqda qapanıb oturan; 2) m. bayquş
ə. m. meyxana
ə. və f. xarabalıq, viranəlik
ə. xarabalıq, viranəlik
ə. vergi // keçmişdə: islam dövlətlərində müsəlman olmayan əhalidən alınan vergi; bac
f. «xərxərə» c. xorultular
f. 1) qaşı(n)ma, dırmala(n)ma; 2) cırmaq yeri; sıyrıntı
f. qaşınan, dırmanan
f. eşşəkçi (vaxtilə orduda eşşəklərə baxan adam)
ə. məsarif, məsrəf, məxaric. Xərci-rah yol xərci
ə. xardal
ə. lallıq, dilsizlik
XƏRGAH, XƏRGƏH f. 1) çadır, alaçıq, xeymə; 2) taxt
f. sürüdə çobanın yeməyi, avadanlıq və s. yüklənmiş eşşək, çoban eşşəyi
ə. xorultu
f. 1) satın alma, mal alma; 2) satın alınan şey
f. bax xiridar
XƏRİDƏ1 ə. 1) deşilməmiş inci; 2) m. bakirə qız. XƏRİDƏ2 f. satın alınmış
XƏRİF1 ə. payız fəsli; xəzan. XƏRİF2 ə. xərifləmiş, qocalıqdan səfehləmiş