Lüğətlər → Türkcə-azərbaycanca lüğət

MÜKELLEF

1) təmtəraqlı, dəbdəbəli; 2) mükəlləfiyyətli, borclu

borclu, dəbdəbəli, mükəlləf, mükəlləfiyyətli, təmtəraqlı

#mükəlləf #şair #rəy #mükəlləfiyyət

a b c ç d e f g h ı i j k l m n o ö p r s ş t u ü v y z

ma me mı mi mo mu mü

MÜKAFAT
MÜKEMMEL