is. [fars. “əmirzadə”nin ixtisarı] 1. tar. Şəxs adlarından sonra gəldikdə şahzadəlik, əvvəl gəldikdə isə rütbə bildirir; məs
Tam oxu »сущ. мирза: 1. до 1917 г.: титул людей, получивших образование или занимавших небольшие государственные должности 2
Tam oxu »[fars. “əmirzadə”nin ixtisarı] сущ. мирзе (1. ист. ксарин тӀварарилай кьулухъ лугьудамаз шагьзадавал, вилик лугьудамаз чин къалурда; 2
Tam oxu »1. MİRZƏ [Nisə xanım:] Onun ağzı deyil mənim mirzəmi qovdura (M.F.Axundzadə); KARGÜZAR Yarın icraiyyə komitəsinin sədri idarədən bir kargüzar göndərmi
Tam oxu »f. əsli ə. «əmir» və f. «zadə» 1) şəxs adından sonra gəldikdə şahzadəlik, əvvəl gəldikdə isə rütbə bildirir; 2) savadlı adam; 3) yazı-pozu ilə məşğul
Tam oxu »"əmir" və "zadə" sözlərinin birləşməsindən düzəlmiş və "əmir oğlu, əmir nəslindən olan" mənasındadır
Tam oxu »