i. season (of the year); ilin dörd ~ü the four seasons of the year; biçin ~ü harvest (-time)
i. season (of the year); ilin dörd ~ü the four seasons of the year; biçin ~ü harvest (-time)
is. [ər.] 1. İlin dörd fəslindən hər biri; fəsil. Payız mövsümü. – Qış mövsümü qayət soyuq, yağmurlu bir havada; Gördü ancaq arvad, uşaq qalmış kənddə
Tam oxu »I сущ. сезон: 1. одно из четырёх времён года. Qış mövsümü зимний сезон, yay mövsümü летний сезон 2. время, наиболее подходящее для каких-л
Tam oxu »[ər.] сущ. 1. мевсим, сезон, чӀав; вахт (йисан кьуд вахтуникай (гатфар, гад, зул, кьуьд) сад; balıq mövsümü гъетерин мевсим (гъетер акъатдай, гъетер н
Tam oxu »is. saison f ; ilin dörd ~ü les quatre saisons de l’année ; biçin ~ü moisson f ; üzüm yıgımı ~ü vendange f ; teatr ~ü saison f théâtrale
Tam oxu »Ərəbcə “bayram” deməkdir (indi sezon işlədilir). (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Tam oxu »fəsil, ilin 4 fəslindən hər biri, bir şeyin müəyyən vaxtı; adlandırılmış, qeyd olunmuş
Tam oxu »ilin bir neçə ay davam edən hissəsi. Astronomik, sinoptik, iqlim, yaxud fenoloji əlamətlərə görə ayrılır
Tam oxu »