is. 1. Bir şeyin üstünü örtən sərt örtü. Ağacın qabığı. Yumurtanın qabığı. Qoz qabığı. – Mağaranın içi yumşaq ağac qabıqları ilə döşənmişdi
Tam oxu »I сущ. 1. кора. Şam qabığı сосновая кора, tozağacı qabığı берёзовая кора, ağac qabığı древесная кора, ağacın qabığını soymaq обдирать кору с дерева 2
Tam oxu »i. 1. (çörəyin və s.) crust; çörəyin qabığı crust of bread; 2. (soğanın, bananın) skin; soğan qabığı onion skin; 3
Tam oxu »сущ. 1. чкал (мес. ттаран, ичин ва мс.); qabıq bağlamaq а) чкал кьун, чкал атун; б) хъире кьун, хъире атун; 2
Tam oxu »1) is. écorce f, écorce (croûte f) terrestre ; çörək ~ğı croûte f ; meyvə ~ğı peau f, écorce f ; qoz ~ğı écale f ; qozun ~ğını təmizləmək écaler vt ;
Tam oxu »1. Kökü qab hissəsidir və “dış örtüyü” mənasını verir. -ıq şəkilçisi qab (qapamaq) feilini ismə çevirib
Tam oxu »