rizq bax azuqə
[ər.] сущ. ризкьи, недай затӀар, рузу.
ə. 1) yeyinti, azuqə, ərzaq; 2) nemət, ruzi
сущ. устар. хлеб насущный, пропитание
is. [ər.] Azuqə, yeyəcək, ruzi. Rizq artmaz, möhnət artar. (Ata. sözü). Arvad məni inandırır ki, bir çox ac itlər və heyvanlar öz rizqlərini zibildə t