Ərəbcə səfil sözü ilə kökdaşdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcə səfil sözü ilə kökdaşdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
is. [ər.] Son dərəcə ehtiyac içərisində yaşama, sıxıntı çəkmə; yoxsulluq və ehtiyacdan çəkilən sıxıntı
Полностью »сущ. нищета, нищенство, крайняя бедность. Səfalətdə yaşamaq жить в нищете, səfalətə düşmək впасть в нищенство, səfalətə salmaq довести до нищеты
Полностью »i. misery, extreme poverty; destitution; ~ çəkmək to suffer privation; ~ə düşmək to be* reduced to poverty
Полностью »[ər.] сущ. акьалтӀай игьтияждик, кесибдаказ, къекъвераг хьиз яшамиш хьунухь, дарвал чӀугун, ккаш-мекь чӀугун, акьалтӀай кесиб гьал; сефилвал
Полностью »SƏFALƏT – SEVİNC Arvadlar qaldılar cəhalət və səfalət pəncəsində (C.Cabbarlı); Sevinc içərisində qaldılar (Ə
Полностью »