usta
is. 1. Bir sənəti lazımınca, əsaslı surətdə öyrənib onunla məşğul olan adam; sənətkar. Bununla belə onun bircə nəfər həqiqi dostu var idi: saatsaz ust
Tam oxu »I сущ. 1. мастер: 1) квалифицированный работник, занимающийся каким-л. ремеслом. Saat ustası мастер часовых дел 2) лицо, осуществляющее административн
Tam oxu »I. i. 1. (sənətkar) master; d.d. pastmaster; (sex və s.) foreman*; 2. expert; master; idman ~sı master of sport(s); silah ~sı gunsmith, armourer; sati
Tam oxu »сущ. 1. устӀар; сеняткар; 2. уста; пеше (сенят) чирзавай кас; тербиячи, муаллим; // usta tərpənmək зиринг юза хьун, зирингвал къалурун, бижвал авун
Tam oxu »USTA, SƏNƏTKAR Bunlar adi sənətkarlar, daşyonanlar, həkkaklar, zərgərlər, misgərlər, sərraclar, əsləhə ustaları, xəttatlar, nəhayət, şair və alimlər i
Tam oxu »is. 1) maître m ; expert m ; incəsənət ~ ları maîtres m pl d’art ; 2) sif. habile, expert, -e ; adroit, -e ; bir şeydə ~ olmaq être expert, -e en qch
Tam oxu »USTA I is. [ ər. ] Sənətkar, ustad, öz işini bilən. Ramazan öz işinin ustasıdır. USTA II zərf [ ər. ] Cəld; ağıllı
Tam oxu »