ə. və f. nur saçan; işıqlı.
[ər. ziyad və fars. ...dar] прил. клас. экуь, нурлу.
прил. устар. 1. лучезарный 2. освещённый (о местности) 3. перен. просвещённый, образованный
işıqlı, nurlu
sif. [ər. ziya və fars. …dar] klas. İşıqlı, nurlu. Əsarət bərqi xurşidi-ziyadarınla məhv oldu. M.Hadi
ziyadar