ÖLÜB-İTƏN

sif.is. Ölən, məhv olan, aradan çıxan, sıradan çıxan. Hamısı sağ-salamatdır, ölüb-itən yoxdur.
– Körpə quzuların, xırda beçənin; Yoxdur ki, son zaman ölüb-itəni? H.K.Sanılı.
[Dilən:] Yox, – dedi, – gərək ölüb-itən olmasın. Mir Cəlal.

ÖLÜB-DİRİLMƏK
ÖLÜB-ÖLDÜRMƏ

Digər lüğətlərdə