ÖLÜVAY

sif. Əlindən iş gəlməyən; atil, bacarıqsız, aciz, key.
[Pərini indi Teyyibə] ölüvay hesab eləyir, üstünə ayaq alırdı. M.Hüseyn.

// İs. mənasında. Ölü-vayın biridir.
[Heybət:] Görürsən də, Xəlil dayı? Saatlılar məni ölüvayların cərgəsinə yazmışdılar. M.Hüseyn.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • ÖLÜVAY key — süst — maymaq
  • ÖLÜVAY cılız — arıq — sısqa
  • ÖLÜVAY ətalətli — solğun — üzgün
  • ÖLÜVAY ağzıboş — aciz

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • ÖLÜVAY ÖLÜVAY – BACARIQLI Ölüvay oğlu, ölüvay, dur bir sən də hərəkətə gəl (“Azərbaycan”); Çox bacarıqlı qızdır (C

Etimologiya

  • ÖLÜVAY Əsli ölüxay kimi olub, solaxay, dəlixay sözlərinin qəlibi üzrə yaranıb. Təhrif nəticəsində xay sözü vay şəklinə düşüb
ÖLÜŞKƏMƏK
ÖLÜVAYLIQ

Digər lüğətlərdə

гофме́йстер зе́ковский моли́твенница немноголю́дный поднажа́ть помести́тельность поме́шивать пообтрепа́ть прозвони́ть путеше́ствование расцве́тка с полдоро́ги скоропости́жный щека́стая бобслеи́ст восемна́дцатый конвои́р спле́тничать таджи́к точка зре́ния фла́г- обыденный coalface phrasal непоследовательный