ŞAHNİŞİN

[ fars. ] köhn.
1. Otağın küçə tərəfə çıxan pəncərəli çıxıntısı; erker.
Şahın taxtı şahnişində qoyulmuşdu. P.Makulu.

2. Faytonda, arabada sürücünün oturduğu yer.

Etimologiya

  • ŞAHNİŞİN Söz fars mənşəlidir, şah məlumdur, nişan “sərnişin” sözündəki ilə eynidir (oturmaq). Şahinişin “şahın oturmasına layiq düzəldilmiş yer (qalereya)” de­
ŞAHNAZ
ŞAHPƏR

Digər lüğətlərdə

бра́нный извая́ть непродукти́вный нецивилизо́ванно передроби́ться руче́й сошвырну́ть учреди́тельствовать флотове́дение хозча́сть конве́кция приме́рно разговля́ться ту́ба устерега́ть у́точкой brain stem deceitfully exceedable floe-ice nephanalysis paint-mine ищущий общечеловеческий хромотипия