ŞAQQAŞAQ

təql. Ağac və s. kövrək şeylərin sınmasından və ya bir-birinə toxunmasından hasil olan səs.
// zərf Şaqqıltı ilə.
[Oğlan] daş-qaşı bir-bir ehtiyatla götürüb yanından sallanan qiymət kağızını nəzərdən keçirdi, sayğacdakı dənələri şaqqaşaq tərpətdi. S.Rəhimov.
Küçədə adam artırdı.
Kitabsatan vəziyyəti belə gördü, tez qıfılı əlinə aldı, qapılarını şaqqaşaq çəkib bağladı. Mir Cəlal.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • ŞAQQAŞAQ çıqaçıq
ŞAQQANAQ
ŞAQQILDAQ

Digər lüğətlərdə

бабби́тный дю́ны зака́чиваться земледе́лка исчёркивать комплектова́ться неоглобали́зм перегуби́ть переосмы́сливаться Печо́рин пото́мство ша́хтенный ахромати́ческий достопримеча́тельность ле́тний прове́шиваться широконо́ска adoptability affronting heart-disease matey rocket launcher мелочной тяжелить штофный