ŞƏTARƏT

is. [ ər. ] klas. Şənlik, şuxluq.
[Sevda:] Heyrət!… Nə gözəllik, nə şətarət; Seyr et! O nə daşqınca bəkarət. H.Cavid.
Əşrəf indi büsbütün dəyişmiş, əvvəlki gözəlliyini, şən və şətarətini itirmişi(di)… A.Şaiq.

ŞƏŞƏƏLİ
ŞƏTARƏTLİ

Digər lüğətlərdə