ə. «şeytan» c. 1) şeytanlar; 2) t. cin.
[ər. “şeytan” söz. cəmi] сущ. шейтӀанар.
сущ. собир. дьяволы, черти. Bu ev şəyatin ocağıdır этот дом – сборище дьяволов
[ər. “şeytan” söz. cəmi] Şeytanlar. [Salman bəy:] Bu ev cin, şəyatin ocağıdı. N.Vəzirov
şəyatin