ÖVC

ÖVC1

f. 1) səyyarələrin mərkəzdən ən uzaq nöqtəsi; 2) səsin ən yüksək dərəcəyə qaldırılması; zil; 3) m. hər şeyin son, ən yüksək nöqtəsi.

ÖVC2

f. intiqam, qisas.

ÖVBAŞİ
ÖVD

Digər lüğətlərdə