ÖVBAŞ1 ə. «vəbş» c. aşağı təbəqədən olanlar. ÖVBAŞ2 ə. «vəbəş» c. alçaq adamlar, lotu-potular; t. quldur, çapqınçı, oğru
ə. oğruluq, quldurluq
ÖVC1 f. 1) səyyarələrin mərkəzdən ən uzaq nöqtəsi; 2) səsin ən yüksək dərəcəyə qaldırılması; zil; 3) m
ə. qayıtma; təkrarlama
f. yeraltı hovuz; nohur
ə. qayıtma, geri dönmə
f. ayran
ə. daha çox, daha bol
ə. «vəhm» c. vahimələr, vəhmlər
ə. və f. xurafatçı, mövhumatçı
ə. «vəqf» c. 1) vəqf olunmuş şeylər; vəqflər; 2) t. vəqf işlərinə baxan idarə, vəqf idarəsi
ə. «vəqt» c. 1) vaxtlar, zamanlar; 2) t. hal, vəziyyət; 3) t. ömür
ə. və f. vaxt keçirən; əylənən
ə. və f. dilxor, pərt
ə. və f. dilxorluq, pərtlik
ə. «vələd» c. 1) ata-ananın uşaqları; 2) t. nəsil. Övladi-Mustafa bax övladi-rəsul; övladi-rəsul peyğəmbər övladı, peyğəmbər nəsli
ÖVLİYA’ ə. «vəli» c. 1) vəlilər, rəhbərlər, başçılar; 2) müqəddəs ocaqlar; pirlər
ə. Allahın dostları, kəramət sahibləri
ə. 1) kömək, yardım; 2) yardım edən; köməkçi
ə. Allah köməyin olsun!
ə. «vird» c. virdlər, əzbərlər
ÖVRAQ1 ə. «vərəq» c. 1) vərəqlər; 2) yarpaqlar. Övraqi-gül gül ləçəyi. ÖVRAQ2 ə. tamamilə sökülüb dağılmış; korlanmış
f. taxt
ə. arvad
ə. «vəsf» c. 1) vəsflər; 2) t. sifət, keyfiyyət
ə. və f. vəsf edən, tərifləyən; məddah
ə. «vəsn» c. bütlər
ə. 1) orta, aralıq; 2) ortancıl (oğul)
ə. «vətəd» c. qazmalar
ə. «vətən» c. vətənlər
ə. «vətər» c. vətərlər
ÖVZA’ ə. «vəz’» c. vəziyyətlər
ə. ən aydın; daha aydın
f. fars və əski Azərbaycan əlifbalarının 3-cü hərfi
f. bax pay
PABƏND(Ə) f. bax paybənd
f. beli üstdə
PABƏST(Ə) f. bax paybəst
f. bax paybus
f. ayaqyalın
f. 1) paça; 2) kəlləpaça, kəllə, baş-ayaq
f. 1) heyvanın ayağına bağlanan ip, bağ və s.; 2) güləşmədə: paçasından tutub yerə vurma
f. 1) əvəz; 2) cəza
f. şah, hökmdar. Padşahi-bəşər xalqın padşahı; padşahi-mülk məmləkətin padşahı
f. padşaha layiq; şahanə
f. padşah kimi; şahanə
f. 1) şahlıq, padşahlıq etmə; 2) padşaha mənsub olan
f. padşah tərəfdarı; monarxist