ÜTMƏK

f. Qızğın dəmirlə və ya oda tutaraq üzdən yandırmaq, qarsalamaq, oda vermək (tükü, qabığı və s.-ni). Kəsilmiş toyuğu ütmək.
– Ev sahibi burada cavan şiv zirinc ağacından qırıb gətirər, ocaqda ütüb çəkiclə döyər, özü üçün lopa düzəldərdi. S.Rəhimov.

// Yolmaq.

Etimologiya

  • ÜTMƏK Qədim mənası “гладить” deməkdir. “Od”, “isti” anlamı ilə bağlıdır. Ütü ondan düzəlmiş ismdir. (Bəşir Əhmədov
ÜTMƏ
ÜTÜ

Digər lüğətlərdə

була́ный документи́роваться куря́тник начина́я обосно́вываться ови́диевский полуфина́льный фурка́ция горю́чий друзья́ жемчу́жный зре́лость киноконце́ртный перемеча́ться употе́лый язык офеней capsulize denaturalization gmelinite heat-apoplexy probation raid оберечься перезаряжаться сверлильный