ÜTMƏK

f. Qızğın dəmirlə və ya oda tutaraq üzdən yandırmaq, qarsalamaq, oda vermək (tükü, qabığı və s.-ni). Kəsilmiş toyuğu ütmək.
– Ev sahibi burada cavan şiv zirinc ağacından qırıb gətirər, ocaqda ütüb çəkiclə döyər, özü üçün lopa düzəldərdi. S.Rəhimov.

// Yolmaq.

Etimologiya

  • ÜTMƏK Qədim mənası “гладить” deməkdir. “Od”, “isti” anlamı ilə bağlıdır. Ütü ondan düzəlmiş ismdir. (Bəşir Əhmədov
ÜTMƏ
ÜTÜ

Digər lüğətlərdə

в глубине́ души́ вы́селок кахети́нцы Ску́пщина ту́хлость фотокорреспонде́нт законфу́зиться междоусо́бный панирова́ть пожи́ться седе́льницкий черны́м-черно́ землемер озор aircraftsman approach mail cover Percival shot-putter sleeping-suit spoilsport tissue paper жнивьё стек философствование