ŞÜBHƏLƏNMƏK

f.
1. Bir şeyin gerçək olub-olmadığını kəsdirə bilməmək, şübhə etmək, şəkk etmək, inanmamaq.
Seyid Əhməd mədaxili az görüb yoldaşından şübhələndi… Ə.Haqverdiyev.
Mehriban şübhələnməyə başladı. S.Hüseyn.
Vahid və Rübabəni tanıyanlar arasında elə adam yox idi ki, bu iki cavanın evlənəcəyinə şübhələnsin. Mir Cəlal.

2. Gümanı getmək, güman etmək, zənn etmək. Dağda dərviş gəzdiyini ömründə xəbər verən yox idi.
Mən bundan şübhələndim. A.Divanbəyoğlu.
Məhərrəm onun başqa bir aləmdən gəlmiş fövqəladə insan olduğuna şübhələnirdi. H.Nəzərli.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • ŞÜBHƏLƏNMƏK ŞÜBHƏLƏNMƏK Ata oğlunu bu cür görəndə şübhələndi (Ə.Vəliyev); BƏDGÜMAN OLMAQ Ümumən zümrəsinə qarşı bədgüman olan
  • ŞÜBHƏLƏNMƏK şəklənmək

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • ŞÜBHƏLƏNMƏK ŞÜBHƏLƏNMƏK – İNANMAQ Yəqin uşaqlardan şübhələnəcək (İ.Şıxlı); Axı mən ona inanmıram (C.Əmirov)
ŞÜBHƏLƏNMƏ
ŞÜBHƏLİ

Digər lüğətlərdə

отсиде́ть паслёновые формово́й бычи́на наме́стничать непроница́тельный пятачо́к разряжа́ться содержа́тельный солёно-копчёный синаксарь юнгач bilateral exposure age forespeak holiday outdistance resigned Roentgen rays зоология лик обрюзгнуть прелиминарии провеять энтерит