ŞÜBHƏLİ

sif.
1. Şübhə oyadan, şübhə doğuran, şübhəyə səbəb olan. Şübhəli adam. Şübhəli məsələ.
– Katibin yumşaq rəftarı Salmana bir cür gəlir, şübhəli görünür, qorxudurdu. M.İbrahimov.
Mən diqqətlə ağaca baxıb qalın budaqların arasında şübhəli bir qaraltı gördüm. M.Rzaquluzadə.

2. O qədər də inanılası olmayan, niyyəti, ləyaqəti, mənəvi keyfiyyətləri şübhə doğuran. Şübhəli adam. Əxlaqı şübhəli.
3. Hər şeyə şübhə ilə baxan, hər şeydən şübhələnən, son dərəcə ehtiyatlı.
Aydəmir bir qaçaqdır, hər bir şeydən şübhəli. C.Cabbarlı.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • ŞÜBHƏLİ şəkli
  • ŞÜBHƏLİ ŞÜBHƏLİ [Sultan:] Şübhəli olan bir şeyə heç bir vaxt inanmaq olmaz (S.Rəhimov); ŞƏKLİ

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • ŞÜBHƏLİ ŞÜBHƏLİ – İNAMLI Niyaz doğru deyir, çox şübhəli adama oxşayır (S.S.Axundov); Mən də onların içindəyəm; siz də; bu gün inamlı, sabah ümidli qəlbimiz (R
ŞÜBHƏLƏNMƏK
ŞÜBHƏLİ-ŞÜBHƏLİ
OBASTAN VİKİ
Şübhəli
Müttəhim və ya Təqsirləndirilən şəxs — cinayət törətdiyinə görə məhkəməyə gətirilən şəxsdir. Barəsində cinayət işi açılmış və cinayət məhkəməsinin vermiş olduğu qərar hökmünün qüvvəyə minməsinə qədər cinayətdə şübhəli bilinən şəxsdir.

Digər lüğətlərdə