ŞILTAQÇI

sif.
1. Şıltaq, şıltaqlıq edən, heç şeydən razı qalmayan.
[Əbülhəsənbəy:] Mən qarşımda … şıltaqçı bir qız görürdüm. M.S.Ordubadi.
[Bacım:] [Xədicə] xəstədir, anası yoxdur, şıltaqçıdır. S.Hüseyn.

2. Ağlağan, tərs, inadcıl.
Çoxlarının bezdiyi və uzaq qaçdığı inadlı, şıltaqçı və ağlağan uşaqları Nazimə sanki əfsun ilə ələ alır. Mir Cəlal.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • ŞILTAQÇI bax: şıltaq
ŞILTAQCIL
ŞILTAQLIQ

Digər lüğətlərdə

восхити́тельный ектенья́ жнивьё оморо́ча остроро́гий проте́кторный сле́дование те́терев башнёр бо́ртничанье зау́ченный небезукори́зненно огла́дывать перемигну́ться позо́р поя́рковый крута accordant colloid officiation shine down valanced инфантильность строить царственный