ŞƏRBAF

is. [ fars. ] Nazik saplardan əl ilə bafta və sair bu kimi şeylər toxuyan, tikmə tikən usta. Bir dənə dülgərimiz, bir dənə dərzimiz yoxdur.
Papaqçı, dəmirçi, nalbənd, başmaqçı və şərbafdan başqa sənətkara gümanımız gəlmir. Çəmənzəminli.
Ərlik yekə qızdır, deyirəm: get ərə, getmir; Şərbaf Qasıma, bəzzaz ağa Qənbərə getmir. Ə.Nəzmi.
[Ağasəfər] bir-iki nəfər muzdurun bayaqkı qısaboylu şərbafa yaxınlaşdığını gördükdə canını dişinə tutaraq dedi. Ə.Əbülhəsən.

ŞƏRARƏTÇİ
ŞƏRBAFLIQ

Digər lüğətlərdə

без имяре́ка возвы́сить очерни́ть платина́т пропева́ться уры́вочный ковыря́ться нераздели́мый новоте́льный полуно́чничать сельсове́тчик трёхгра́нный чи́кнуть coenobite irreparably looie ocean pout platting revertible roster scan strangeness throughly капилляр плита предназначить