ŞƏRBAF

is. [ fars. ] Nazik saplardan əl ilə bafta və sair bu kimi şeylər toxuyan, tikmə tikən usta. Bir dənə dülgərimiz, bir dənə dərzimiz yoxdur.
Papaqçı, dəmirçi, nalbənd, başmaqçı və şərbafdan başqa sənətkara gümanımız gəlmir. Çəmənzəminli.
Ərlik yekə qızdır, deyirəm: get ərə, getmir; Şərbaf Qasıma, bəzzaz ağa Qənbərə getmir. Ə.Nəzmi.
[Ağasəfər] bir-iki nəfər muzdurun bayaqkı qısaboylu şərbafa yaxınlaşdığını gördükdə canını dişinə tutaraq dedi. Ə.Əbülhəsən.

ŞƏRARƏTÇİ
ŞƏRBAFLIQ

Digər lüğətlərdə

-ёныш- восхвале́ние лунови́дно мейнстри́мовский новомо́дный пришлёпнуть реаге́нты рутёрка тлеть этру́сский видеока́мера лега́льно патернали́стский сафа́ри смотре́ть сочини́тельный христопрода́вец Baalism dinner-service entrust judicial separation outwit unimpregnated бур гармонировать