ƏŞKAL

is. [ ər. “şəkl” söz. cəmi] Şəkillər, şəkil.
[Məstəli şah:] Xurcunu yerə qoy, ağzının bağını aç, içindən üstündə əşkal çəkilmiş taxta parçaları çıxart. M.F.Axundzadə.

ƏŞK
ƏŞKBAR

Digər lüğətlərdə

заси́лье кропоту́н никуда́ не годи́тся позасну́ть ри́мляне тюря́га це́нзовый экс-премье́р доснима́ть жа́реным пахнет смея́ться concomitance fishwife frap Gipsy-bonnet importunate Lallans misplaced raftwood subverse suspender sweepingly unaging женатый мордовский