ƏŞKBAR

sif. [ fars. ] klas. Göz yaşı tökən, çox ağlayan.
Yağma, canım, naleyi-biixtiyarımdan saqın; Tökmə qanım, abi-çeşmiəşkbarımdan saqın. Füzuli.
Saldı məni damə zülfün xəyalı; Məni qoydun əşkbarda, gəlmədin. Sarı Aşıq.

□ Əşkbar olmaq klas. – göz yaşı tökmək, çox ağlamaq.
Bir sürü cəllad əlindən əşkbar olmuş cəhan. M.Hadi.

ƏŞKAL
ƏŞRAF

Digər lüğətlərdə

го́тика задави́ть круглогоди́чный полуколониа́льный проводнико́вый пролю́вий смотри́тельницын экокатастро́фа внучо́к изы́сканно дукач apyrous consumptive gram hermitary jogger sanding thermal breeder reactor вечером голубой изогнутый невыносимо окопать они размельчиться