ailəsiz
прил. хзан авачир, паб-аял авачир.
s. unmarried, single; ailəsiz olmaq to be* unmarried / single; to have* no family
I прил. 1. бессемейный 2. одинокий. Ailəsiz adam одинокий человек 3. бездомный. Ailəsiz yetim бездомный сирота II сущ
sif. sans famille ; ~ olmaq être sans famille
sif. Ailəsi, külfəti olmayan, arvad-uşağı olmayan, evli olmayan. Evsiz, ailəsiz məhəbbətmi var? S.Vurğun
без семьи