TÜLƏNMƏX’ (Ağdaş, Xanlar) vurnuxmaq; özünü ora-bura vurmaq. – Biyçara çox acdı, indi burda tülənirdi (Ağdam); – A:naba: na gəzey, ona de:llər kin, nə tüləneysiη, nə:zeysiη? (Xanlar)