Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.

  • GƏ:N

    I (Füzuli) çöl, səhra. – Susuz yazılar var ey, ona gə:n de:lir II (Bərdə, Borçalı, Qazax) bax gəyən II

    Tam oxu »
  • GƏNC

    (Quba) bax ganc. – Bizim yerrərdə gənc çux ular

    Tam oxu »
  • GƏNCƏNƏ

    (Borçalı) divar şkafı. – Gəncənə tufarın içində olor

    Tam oxu »
  • GƏNDAL

    (Zəngilan) gəndalaş. – Bağda gəndal əlinnən tərpəmmə: yer yoxdu

    Tam oxu »
  • GƏNDƏDAMAĞ

    (Lənkəran, Salyan) gözütox (adam). – Gəndədamağ adam hər sırfada otırmaz

    Tam oxu »
  • GƏNDƏDUR

    (Bakı) ipək parça növü

    Tam oxu »
  • GƏNDƏLİYƏN

    (Borçalı) yerə tökülən sünbüllərdən bitən taxıl

    Tam oxu »
  • GƏNDİ

    (Qazax, Şəki) öz. – Biz gəndi ədətdərimizi yaxşı bilerix’ (Qazax)

    Tam oxu »
  • GƏNDİ-GƏNDİNƏ

    (Qazax) öz-özünə. – Məmməd həməşə gəndi-gəndinə danışer

    Tam oxu »
  • GƏNDİBAŞINA

    (Qazax, Şəki) özbaşına. – Gəndibaşına iş tutma, bir bilənə gəηəşginən (Qazax)

    Tam oxu »
  • GƏNDİGƏLƏN

    (Borçalı) bax gəndəliyən. – O yerdə gəndigələn olor ku, o yer yaxşı piçilmer

    Tam oxu »
  • GƏNDİYƏLƏN

    (Qazax) bax gəndəliyən. – Göyşəndə yaman gəndiyələn pitif

    Tam oxu »
  • GƏNDOV

    (Ordubad) kanalizasiyaya axan çirkli su. – Həsənin ayağı gəndova düşdü

    Tam oxu »
  • GƏNƏ

    (Füzuli, Qazax, Şəmkir, Tovuz) yenə. – Malımız, qoynumuz gənə yaylaxda qalardı (Qazax)

    Tam oxu »
  • GƏ:NƏX’

    (Gədəbəy) aydın, aylı <gecə>. – Gə:nəx’ geje:ydi, yola çıxmışdıx dədəmnən

    Tam oxu »
  • GƏNƏK

    (Qusar) çətin sınan və ləpəsi çətin çıxan qoz

    Tam oxu »
  • GƏNƏŞİG

    (Əli Bayramlı) bax gq:şıx. – Olar bizə gənəşigə gəldilər

    Tam oxu »
  • GƏNƏŞMƏK

    (Ağdam, Bərdə, Borçalı, Füzuli, Qazax, Şəmkir, Tərtər, Yevlax) bax gaηaşmax. – Məyə gənəşmədi (Füzuli)

    Tam oxu »
  • GƏNG

    (Dərbənd) enli, gen. – U qabağı gəng adamdu

    Tam oxu »
  • GƏηƏŞİX’

    (Tovuz) bax gq:şıx

    Tam oxu »
  • GƏηƏŞİX’Lİ

    (Qazax) bax geηəşix’li. – Gəηəşix’li don geη olar

    Tam oxu »
  • GƏηƏŞMƏX’

    (Gədəbəy, Qazax, Şəmkir, Tovuz) bax gaηaşmax

    Tam oxu »
  • GƏ:ηİMƏX’

    (Qazax) bax geniməx’. – Quşdar soyux tüşəndə gə:ηiyif gedellər

    Tam oxu »
  • GƏNGİZ

    (Xanlar) lovğa, dikbaş

    Tam oxu »
  • GƏ:NİMƏX’

    (Cəbrayıl) rəngi qaçmaq (adama aiddir)

    Tam oxu »
  • GƏNİŞMƏG

    (Bakı) bax gaηaşmax

    Tam oxu »
  • GƏNZİX’

    I (Tovuz) nəfəs borusu. – Çəçiyəndə gəηziyinə su sıçradı II (Şəki) alının yuxarı hissəsi. – Uşax yıxılıf, gənziyinnən yarılıtdı

    Tam oxu »
  • GƏR

    I (Göyçay, Şəki, Zəngilan) iri cır tut ağacı. – Bı gərin yarpa:n qırsam bəsimdi (Zəngilan); – Gər çəkildən iridi (Göyçay) II (Ağdam) cəld, zirək

    Tam oxu »
  • GƏRBUT

    (Culfa) bax garbıt

    Tam oxu »
  • GƏRDE

    (Bakı) bıçaq növü. – Ay balam, u gərdeni itilə

    Tam oxu »
  • GƏRDƏ

    (Quba) xırda saman. – Usda gərdəni palçuğa qarışdırıbanı öyi suvıyadu

    Tam oxu »
  • GƏRDƏNƏ

    (Ağdam) sapeşən (alət adı). – Gərdənəni boynumuza keçirif əlimiznən fırrıya-fırrıya saf eşirix’

    Tam oxu »
  • GƏRDƏNƏMƏD

    (Salyan) xamut. – Gərdənəmədin ipin bərk bağlağınan ki, at yaxşı güc eləsin

    Tam oxu »
  • GƏRDƏNNİG

    (Salyan) boyunbağı növü. – Gərdənnig arvadçındı

    Tam oxu »
  • GƏRDİ

    (Çənbərək) umac qırıntıları. – Halvanın omacının gərdisi təhnədə ğaldı

    Tam oxu »
  • GƏRƏ

    (Qax, Şəki) bax gər I. – Gərdəki yarpax yetmicaxdı qurda (Şəki)

    Tam oxu »
  • GƏRƏHMƏZ

    (Kürdəmir) bax gərəx’- məz. – Yaman gərəhməz uşaxdı

    Tam oxu »
  • GƏRƏX’MƏZ

    (Zəngilan) yaramaz

    Tam oxu »
  • GƏRƏN

    I (Füzuli, Qazax) sıra, cərgə. – Gərənnən sağırıx (Füzuli) ◊ Gərən çüşməx’ (Qazax) – cərgələnmək, sıralanmaq

    Tam oxu »
  • GƏRƏNƏMƏX’

    (Bərdə, Borçalı) yayılmaq (qoyun-quzuya aiddir). – Qoyun otdar gərənər, otdadıxca gərənər (Borçalı)

    Tam oxu »
  • GƏRƏNİMƏK

    (Cəbrayıl, Ucar) bax gərənəməx’. – Qoyun gərəniyib (Ucar)

    Tam oxu »
  • GƏRGƏC

    (İmişli) bax gərgəncə. – Dərini gətirib ağac gərgəcə çəkirik

    Tam oxu »
  • GƏRGƏNCƏ

    (Ağdam) dəri qurutmaq üçün alət (çarmıx) ◊ Gərgəncə verməx’ – dərini qurutmaq üçün tarıma çəkmək

    Tam oxu »
  • GƏRGİ

    I (Hamamlı) arakəsmə (tövlədə). – İnəx’ gərgiyi qırıfdı II (Çənbərək) eyvanda və ya balkonda paltar qurutmaq üçün yer

    Tam oxu »
  • GƏRGİNO

    (İsmayıllı) damın üstünə tökülən torpağı bərkitmək üçün istifadə olunan kötük, alət. – Yağış bərkitməmiş, a uşağlar, çıxu:z gərginonan damın üssün ham

    Tam oxu »
  • GƏRİX’

    (Basarkeçər) qolsuz sırıqlı (qadın üçün)

    Tam oxu »
  • GƏRMAN

    (Meğri) boğazda və ya qoltuqda əmələ gələn şiş

    Tam oxu »
  • GƏRMƏ

    (Ağdam, Bərdə, Gədəbəy, Kürdəmir, Qazax, Şəmkir, Tərtər, Tovuz, Ucar) bax gəmrə (1-ci məna). – Qışa heç odunumuz yoxdu, bir gərmədən başqa (Tovuz)

    Tam oxu »
  • GƏRMƏK

    (Cəlilabad, Füzuli, Lənkəran, Ucar) yemiş növü adı. – Gərmək çox şirin olur (Ucar)

    Tam oxu »
  • GƏRMƏLMƏX’

    (Çənbərək) yandırmaq üçün tapdanıb qurudulmuş mal nəcisini bellə kəsmək

    Tam oxu »