(Yevlax) uşaq oyunu adı. Uşaxlar sajəyağı oynuyur
(Gəncə) isti sac, qazan və sairəni tutmaq və ya ocaqdan götürmək üçün qalın parça. – Sajtutanı mana ver, sajı tüşürüm
(Qax) yemək üçün çobanların növbə ilə kəsdikləri heyvan
(Qax) bax saqalav
(Qax, Zaqatala) ərzaq saxlamaq üçün iri qab. – Saqanda buğda varmı?; – Bizim saqanimiz yüz put buğda tutur; – Anam saqandan çörəy aldı (Zaqatala)
(Qax, Zaqatala) şikəst
(Ağbaba) xırda bit (qoyunda)
I (Cəbrayıl, Cəlilabad, Əli Bayramlı, Göyçay, Hamamlı, Qusar, Lənkəran, Mingəçevir, Oğuz, Salyan, Zaqatala, Zəngilan) 1
(Bərdə) uşaq oyunu adı. – Saqqa-saqqa daşnan oynanır
(Ordubad, Sabirabad) yay fəslində suyu sərin saxlamaq üçün qazılmış quyu. – Bizim hayatdakı saqqaba çox dərindi (Sabirabad)
(Qax) oyun adı
(Göyçay, Oğuz) qozla oynanılan oyun adı. – Ay uşaxlar, gəlin saqqaqoz oynuyax (Oğuz); – Mən saqqaqoz oynıya bilmirəm (Göyçay)
(Kürdəmir) qarğıdalı saçağı. – Qardığalı:n saqqalın heyvan yap yaxşı ye:r
(Bərdə, Ucar) həmyaş, yaşıd. – Mən Avdılla mə:llimnən saqqaldaşam (Ucar); – Biz ikimiz saqqaldaşıx (Bərdə)
I (Ağbaba, Basarkeçər, Borçalı, Hamamlı, Qazax) qaşqa, təpəl. – Başı qaşqa qoyuna saqqar deyirix’ (Hamamlı); – Saqqar atı gəti, furğona qoşax (Basarke
I (Qazax, Salyan) sərt (hava). – Buranın qışı çox saqqat olor (Qazax); – Saqqat havada quş o:lamağ yaxşı olar (Salyan) II (Qazax) xəsis
(Salyan) gicgah. – Başımın ağrısı saqqızzığıma vırıb
(Qax) yas mərasimi ilə əlaqədar adətlərdən birinin adı
I (Quba) tez-tez xəstələnən (adam). – Sal adamun işi çətin uladı ◊ Sal ulmağ – tez-tez xəstələnmək. – Məsələn, diyədü ki, filankəs həmişə sal uladu II
(Şamaxı) selin açdığı dərə, yarğan. – Salabdan su axırmış
(Ağdam, Gədəbəy) tabut. – Me:jit salaca usdasıdöy (Gədəbəy)
salağa eləmək: (Salyan) nişan vermək. – Gülverdini mə: sən salağa elədün
(Qazax) işsiz, boş-bikar. – Niyə salağanta gəzirsəη, gedif bir işin ujunnan yapışsaηa!
salağat verməx’: (Gəncə) nişan vermək, göstərmək. – Oranı maηa salağat versəη özüm gedərəm
I (Qəbələ) əlverişli. – Kolxozda işləmək salahlıdı II (Salyan) səliqəli. – Gördüyü işlərə baxdım, salahlı bənnıya oxşıyır
(Çənbərək) laqeyd. – Qanı Mühəmmət salaxanta şeydi, ona a:dı umutdo: lamaz adam
(Quba) dəhliz. – Salamluğda salam veribəni, gürüşübəni içəri girəduğ
(Qax) səməni
(Meğri) çaylarda üzərindən keçmək üçün yarayan buz örtüsü. – Mırğıdan yenişə hər il Ərəzin üsdə salavat düşer
(Bərdə) uşaq oyunu adı
(Bərdə, Gədəbəy, Qazax, Tovuz) səlbə. – Salavey atarsan, tut tökülər yerə (Bərdə); – Bir salavey atdım, amma dəymədi (Qazax); – Yetənə yetir, yetmiyən
(Zaqatala) bax salavey. – Salbayı bərk at, çoxlu qoz tökülsün; – Əhmədin salbayı büyüx’dü
(Şəki) bax salavey. – Salbeynən töhdürüf yığırıx el çatmiyən yerdən meyvəni
(Balakən, Bərdə, Qax, Zaqatala) bax salavey. – Salbeynan ağaşdan qos saldırram (Bərdə)
(Ordubad) daş döşənmiş (küçə). – Bu küçə salbənddi
(Hamamlı) uşaq oyunu adı
(Hamamlı) bax salbıl. – Salbılbılı toylarda çox oyno:rux
(Qazax) qanlı ishal
(Dərbənd, Tabasaran) arabanın qollarını boyunduruğa calayan uzunhacalı ağac. – Hele yarani – saldani bəbin ağacinnən düzəltillər (Tabasaran)
(Gəncə, Gədəbəy, Qazax) 1. nişan vermək, göstərmək. – Azmışdılar yolu, salğadım getdilər (Qazax); – Dünənnəri salğadım dağıη yolunu Quluya (Gədəbəy) 2
I (Balakən, Qax, Kürdəmir, Salyan, Zaqatala) 1. tərəcə, qamışdan hörülmüş dam örtüyü (Kürdəmir, Salyan)
(Oğuz) sümsük (it). – Salğarı gəzəyən bir it vardı, adam tutan döyüldü
I (Kürdəmir) ağırtəbiətli. – Salğarrı adamın hürməti çox olar II (Salyan) səliqəli. – Gülxa: m salğarrı iş görür
(Laçın) saymazyana. – Binnət çox salğıntı gəzir
(Yardımlı) bərabər. – Tayı salxaq elə, düşməsin
(Salyan) sallanmaq. – Pencəg əgnimə çox bö:gdi, qolları salxır
(Culfa) bax salıx. – Salıcu: Qarabaşdan almışam
(Borçalı, Gədəbəy, Gəncə, Xanlar, Qazax, Şəmkir, Tərtər) 1. xəbər 2. soraq ◊ Salığını almax (Gəncə) – 1
(Xanlar) 1. yol göstərmək 2. başa salmaq. – Sən dediyin adamı göndər, mənim borcum onu salıxlamaxdı
(Göyçay, Qazax, Laçın) yelləncək. – Salımçağı kim asıf? (Qazax); – İrza salımçaxda üçünür (Göyçay)