I
(Ağsu, Qazax, Zərdab)
məsələn, misal üçün. – Fərəzə, o kət belə deyir, bı kət də alahı cur de:r (Ağsu); – Fərəzə, sən deyəsi ki, Sumanın əlinnən iş gəlmir, işi-peşəsi qapı-qapı gəzif qiybət qırmaxdı (Zərdab); – Fərəzə, bu işi bilmirsən, girişmə (Qazax)
II
(Ağsu, Əli Bayramlı, Tovuz)
guya, guya ki. – Özünü elə aparır ki, fərəzə, bütün kitabı əzbərdən bilir (Əli Bayramlı); – Fərəzə, sən də adamsan (Tovuz)
Fərəzə günə çıxmax (Kürdəmir, Salyan) – xoş günə çıxmaq, xoşbəxt olmaq. – Uşaxları fərəzən günə çıxıf (Kürdəmir); – Sənə qoşulannan fərəzən günə çıxıb (Salyan)