GÜLƏRÜZLÜ

GÜLƏRÜZLÜ – QARAQABAQ Gülərüzlü kumıkların, lakların; Aulların qoy mehmansız qalmasın (Abbasağa); Kərəm az danışan və qaraqabaq idi (M.İbrahimov).

GÜLƏRÜZLÜ – QAŞQABAQLI Söndü o gülərüzlü o günəş, söndü; Ah... o gözəl varlıq torpağa döndü (S.Vurğun); Qaşqabaqlı bacısını çağırıb üzündən öpdü (M.İbrahimov).

GÜLƏRÜZ
GÜLƏŞ

Digər lüğətlərdə