GÜNƏŞSİZ

sif.
1. Günəş olmayan, işıq olmayan, günsüz. Günəşsiz hava.
2. Gün düşməyən, işıqsız. Günəşsiz zirzəmi. Günəşsiz otaq.
– Zindanın işıqsız, günəşsiz qaldı; Hümmətin ucadır, dam alçaq, Nəbi! Şəhriyar.

GÜNƏŞLİLİK
GÜNƏŞSİZLİK

Digər lüğətlərdə