f. 1) tez qaçan, sürətlə gedən; 2) qasid
f. 1) yeni qol-budaq atmış cavan ağac; fidan; 2) m. cavan, gənc, yeniyetmə
f. yenilik sevən, yeniliyə meyl edən, yenilik tərəfdarı; mütərəqqi
f. 1) ərəb; 2) ərəbcə; 3) ərəblərə aid olan
f. və ə. ərəb nəslindən olan, ərəb mənşəli
f. 1) qamçı, qırmanc; 2) tənbur və b. musiqi alətlərini çalmaq üçün sümük və ya buynuz qırığı; 3) m. vasitə, səbəb, alət; 4) qısa satirik şeir növləri
ə. ərəb, fars və əski Azərbaycan əlifbalarında hərfinin adı
ə. qarabasma, vahimə, kabus
ə. və f. qara basmış (adam haqqında)
f. göyərçin cinsindən quş; cilquşu
ə. 1) zahidlərin çalmalarından sallanan sarıq ucu; 2) kürkün bir növü
ə. quş. Teyri-əbabil çöl qaranquşu
ə. erkək keçi; təkə
ə. 1) sarıma, bükmə; 2) kəsmə; 3) keçib başa çatdırma; keçmə
ə. yaxşı, gözəl
TEYYÜL’ƏRZ ə. uzaq məsafəni az zamanda sürətlə getmə, qət etmə
ə. düşmənlik, düşmənçilik
ə. qarşılıqlı öhdəçilik
ə. bir-birinin ardınca getmə, bir-birini təqib etmə
ə. yüksəlsin, yüksək olsun! (Allahın adları ilə işlədilir)
ə. «Allah ucadır!» m. nə gözəl! nə yaxşı!
ə. yüksəltdin!
ə. şan-şöhrət qazanma; yüksəlmə
ə. «tə’lim» c. 1) təlimlər, məşqlər; 2) öyrədilən fənlər
ə. və f. tərəqqi sevən, yüksəlmək istəyən
ə. yemək
ə. işin adi surətdə baş tutması
ə. qucaqlaşma
ə. bir-biri ilə tanış olma
ə. bir-birinə müxalif, zidd olma
ə. bir-birinə vermə; dəyişmə, mübadilə
ə. «tə’viz» c. dualar, pitiklər
ə. bir-birinə yardım etmə, bir-birinə əl tutma; köməkləşmə; əməkdaşlıq
ə. bir-birinə arxa olma, yardım etmə
TƏB f. qızdırma, isitmə. TƏB’ ə. 1) damğa, möhür; 2) təbiət, yaradılış, xilqət; 3) çap, nəşr, çap etmə
ə. 1) təbiblik, həkimlik; 2) tibb elmi
ə. dəyişmə, əvəz etmə, dəyiş-düyüş. Təbadüli-əfkar fikir mübadiləsi
ə. bir-birinə kin bəsləmə, bir-biri ilə düşmənçilik etmə
f. bax təbahi (1-ci mənada)
f. 1) bax təbəh; 2) puçluq, heçlik
ə. aşpazlıq
ə. ağlaşma
TƏBAR1 f. həlak, tələf. TƏBAR2 f. əsil, soy, nəsil
ə. mübarək(dir)! mübarək (olsun)!
ə. Allah mübarək eləsin!
TƏBARƏKƏ(T) ə. (Allah) mübarək eləsin! Mübarəkdir!
ə. əsli f. lövhədə və s. yazmaq, divar ağartmaq üçün işlədilən ağ daş
ə. bir-birindən uzaq düşmə; uzaqlaşma
TƏBAYE’ ə. «təbiət» c. 1) xasiyyətlər, təbiətlər; 2) bəsit maddələr. Təbayei-bəşəriyyə insan xüsusiyyətləri, insan xasiyyətləri