NALÇA

I
(Astara, Bakı, Beyləqan, Biləsuvar, Borçalı, Cəlilabad, Dəvəçi, Füzuli, Hamamlı, Kürdəmir, Quba, Lənkəran, Salyan, Şamaxı, Şərur, Yardımlı)
döşəkçə. – Bir nalça götir, at yerə mə:mçün (Quba); – Nalçovu çək altuva (Masallı); – Adə, nalçanı at, qoy kişi otsun (Salyan); – Nalçanın üssündə otur (Şamaxı)
II
(Borçalı, Hamamlı)
iri dəmir <pul-pul oyununda>. – Nalçeyi atıf pulu döndərəndə, o dönmüş pulu udursan (Hamamlı)
III
(Şərur)
fırfıranın ucuna vurulan xırda mıx
NALALTI
NALÇƏ

Digər lüğətlərdə