– Cahıllıq zamanı keçibdir əgər; Yenə yüz naxələf oğlana dəyər.
Ax, naxələf oğlum, nə yaman eşqə düşübsən; Ey kaş, usanaydın!
// İs. mənasında.
Sanki bu sözlərin ixtiyarı oğlunda, o naxələfin əlində idi.
Aşıq sözü şirin olur, o çalsın; Naxələfi doğan ana qocalsın.
// Çörəkitirən, nankor, naşükür.
□ Naxələf olmaq (çıxmaq) – nankor çıxmaq, yaxşılığı itirmək, çörək itirmək, nanəcib çıxmaq.
El bilir, uşaqlıqdan o, naxələf olmayıb.
[Pərzad:] Məni öldürün, mən naxələf oldum…
[Bayramın] kürəkəni naxələf çıxdı.