QALDIRMAQ

QALDIRMAQ – DÜŞÜRMƏK Yeməyini yalqız yeyən, yükünü özü qaldırar (Ata. sözü); Dərbari-şahinin qapısında fərmanlar Yusif Sərracı atdan düşürdülər (M.F.Axundzadə).

QALDIRMAQ – ENDİRMƏK Musa başını yuxarı qaldırdı (M.Hüseyn); Arvad ərini geyindirib, qolundan yapışıb, pilləkəndən endirib qayıtdı (Ə.Haqverdiyev).

QALDIRMAQ – SALMAQ Sərxan əlindəki fənəri yuxarı qaldırdı (M.Hüseyn); Əlindəki boşqabı yerə saldı (“Ulduz”).

QALAMAQ
QALXIQ

Digər lüğətlərdə